ช่วงนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ เราไม่ค่อยได้ "กลั่นความคิด" ออกมาเป็นงานเขียนได้เลย ในหัวเหมือนมีอะไรที่ไม่ลงตัวกันหลายอย่าง "วิ่งวนไปวนมา" คล้ายๆ เหมือนจะคิดออก มองประเด็นแตก แต่ก็ไม่สามารถเรียบเรียงออกมาได้ หลายๆคนที่อาจจะนั่งรองานเขียนของเรา ก็คงจะรอเก้อไปหลายเพลาอยู่เหมือนกัน ต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ชีวิตช่วงนี้ดูเหมือนว่าจะเรียบง่าย สันโดษ และมีความเป็นส่วนตัวค่อนข้างสูง ดังนั้นจึงไม่ค่อยได้มีเวลาสนใจสิ่งเร้ารอบตัวสักเท่าไหร่ มุมมองและความคิดต่างๆจึงไม่สามารถที่จะเดินเข้ามาในชีวิตได้
เมื่อคืนวันเสาร์ที่ผ่านมา เราไปเดินตลาดนัดรัชดา-ลาดพร้าว (แยกที่จอดรถไฟฟ้าลาดพร้าว) คนเยอะมาก มาย ของขายเยอะมาก ส่วนใหญ่จะเป็นของมือสอง และของกินซะส่วนใหญ่ และ ณ ที่นั่นเราก็ได้พบว่า มีการรวมตัวของทอมมากมาย (แบบไม่ได้นัดหมาย) ถึงแม้คนจะเบียดเสียดกันเยอะมาก แต่ก็นะ ยังพอมีอาหารตาให้ได้เห็นอยู่บ้าง จึงทำให้เราไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่นัก (เป็นความบันเทิงอีกรูปแบบนึง)
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เราไปเดินงาน เกษตรแฟร์ งานที่ขาช๊อปตัวยงไม่ควรพลาด เพราะที่นี่มีตั้งแต่ สากกะเบือ ยันรถไถนา มาจำหน่ายให้อย่างมากมาย คนเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ทอมก็มีบ้าง แต่ไม่มากเท่ากับตลาดนัดรัชดา ก็ถึือว่า โอเค นะ เดินไปส่องไป ได้อารมณ์อีกแบบ
และเมื่อวานนี้ เราก็ได้พาคุณแม่ไปเดินเกษตรแฟร์อีกครั้งนึง เพียงแต่ครั้งนี้ เหนื่อยกว่าเดิม คนไม่เยอะเท่าไหร่ แต่อากาศร้อนมาก และระหว่างที่เราเดินในโซนสัตว์เลี้ยงนั้น สายตาเราก็ไปพบกับผู้ชายกับผู้หญิงคู่นึง ที่ฝ่ายชายกำลังตกลงใจซื้อ "น้องหมา" ที่แสนน่ารักให้ฝ่ายหญิงได้เอาไปเลี้ยงกัน
เรามองดูทั้งคู่ด้วยความน่ารักในช่วงแรกๆ แต่พอเราเดินไปอีกสักพัก เราพลันนึกได้ถึงเรื่องราวของคนรอบตัวเราอีกหลายคู่ ที่สุดท้ายต้องพรากจากกัน และสิ่งมีชีวิตที่แสน "ซวย" ก็คงไม่พ้น สัตว์เลี้ยงทั้งหลายของพวกเขาแน่นอน และนี่คือเรื่องจริง ที่เราเคยได้รับฟังมา เป็นเรื่องของทอมและดี้คู่นึง (ไว้เราจะมาเขียนให้อ่านกันนะคะ)
เมื่อวานนี้เราก็ได้ไปว่ายน้ำ หลังจากห่างหายไปอาทิตย์กว่าๆ กิจกรรมหลักตอนนี้ก็ยังคงเป็นการทำเพื่อสุขภาพเสียส่วนใหญ่ แต่ทุกคืนก่อนนอนต้องนั่งดู supernatural ซีรีย์ที่เกี่ยวกับอะไรที่ไม่ธรรมดา เป็นเรื่องผีเสียส่วนใหญ่ แต่โชคดีที่จบในตอนๆไป แต่พอดูแต่ละตอนจบ เราต้องพักหายใจทุกที ตื่นเต้นและมีให้ลุ้นอยู่ทุกๆช่วงเลย ดูก่อนนอนบันเทิงใจจริงๆ และมีหลายๆคืนที่เราเก็บเอาไปนอนฝัน (อยากมีส่วนร่วมจริงๆเลย)
ถึงตัว T ที่น่ารัก
ระยะนี้หนูอาจไม่ค่อยเขียนอะไรถึงคุณ อาจเขียนน้อยไป ไม่ใช่ว่าความรักที่หนูมีให้คุณนั้นน้อยลงไปหรอกนะคะ เพียงแต่ว่า หนูเชื่อมั่นว่า คุณคงจะสัมผัสความรักจากตัวหนูได้มากกว่า หนูดีใจนะคะ ที่เราได้มีโอกาสเรียนรู้ และใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน คุณคือคนในฝันที่หนูเฝ้าตามหา คนที่แตกต่างกับหนูโดยสิ้นเชิงในทุกๆเรื่อง แต่เราก็ "เติมเต็ม" กันและกันได้อย่างดี
หนูนอนตื่นเช้า คุณนอนตื่นสาย
หนูไม่ทานกาแฟตอนเช้า แต่คุณต้องทานทุกวัน
หนูไม่ค่อยชอบดูหนัง แต่คุณเป็นคอหนังตัวยง
หนูร้องเพลงไม่เพราะ แต่คุณร้องเพลงเพราะมาก
หนูเป็นนักกิจกรรมตัวยง ชอบออกไปเที่ยวเล่น แต่คุณชอบอยู่กับบ้าน อยู่ติดกับแฟนมากกว่าเพื่อน
หนูชอบคุยโทรศัพท์ แต่ดูเหมือนคุณไม่ค่อยชอบคุยเท่าไหร่
และอีกหลายๆอย่างที่เราแตกต่างกันมาก
ที่สำคัญคุณเข้าได้ดีกับน้องวอดก้า และน้องมอมแมม
แต่ไม่ว่ายังไง ความรักก็ได้นำพา "คนที่แตกต่างกัน" สองคน ให้มาได้เรียนรู้และใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน อาจมีกระทบกระทั่งกันทางความรู้สึกบ้าง แต่นั่นก็ไม่เพียงพอที่จำปั่นป่วนอารมณ์ความรักของเราสองคน อาจมีแค่ไม่พอใจเล็กๆ แต่ก็ไม่ถึงขั้นโกรธจนไม่พูดกัน เพราะในความรักทุกอย่างมักจะชัดเจน และสวยงามเสมอ
หนูรักคุณนะคะ อยู่ด้วยกันตลอดไปนะคะ
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
