วันพุธที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2553
update my life
วันพุธที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2553
สามปีแห่งงานเขียน
เผลอแปปเดียว ชีวิตเราก็ได้เริ่มที่จะมีกิจกรรมใหม่ นั่นคือ "การเขียน" เราได้เขียนมาก็ 3 ปีเต็ม ในวันนี้แล้ว งานเขียนของเรานั้น
บางเรื่องเราก็ทุ่มเท ตั้งใจ และกลั่นกรองออกมาจากหัวใจ
บางเรื่องก็เขียนจากความหงุดหงิด หรือหมั่นไส้กับพฤติกรรมของคนรอบตัว
บางเรื่องก็ตั้งใจจะสะท้อนให้เห็นมุมมองความคิดในอีกแง่มุมของเรา
บางเรื่องเราก็เขียนด้วยความสนุก ตลกร้าย
บางเรื่องเราก็เขียนจากความรู้สึกส่วนลึกในใจ ที่มีทั้งในแง่ดี และแง่ร้าย
ก็ 3 ปีเต็มแล้ว ที่เราได้ "ถ่ายทอด" ความคิด และมุมมองของเรา กลั่นออกมาเป็นตัวอักษร ซึ่งเราเชื่อว่ าเพื่อนๆหลายๆคน หากติดตามงานเขียนเรามาตลอด ก็อาจพอทราบ ช่วงเวลาชีวิตหนึ่งของ ผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่ใน
บางครั้งก็ "จิตตก" จนเขียนจำใจความไม่ได้
บางครั้งก็ "ละเอียด" ในความรู้สึกจนสะท้อนความหมายในมุมมองต่างๆของชีวิต
บางครั้งก็ "จับความไม่ได้" กับประเด็นที่ต้องการเขียน กับความรู้สึกส่วนตัว
บางครั้งก็ "ใช้อารมณ์มากเกินไป" ในการถ่ายทอดเรื่องราวออกมา
บางครั้ง "อาจจะดูใจแคบ ไม่เปิดกว้าง" กับประเด็นต่างๆที่นำมาเขียน
แต่เราอยากจะให้เพื่อนๆทุกคนรับรู้ว่า "เราตั้งใจอย่างแท้จริง และงานเขียนแต่ละเรื่องนั้น ได้เป็น "ของสะสม" ช้ินสำคัญ ที่เราได้รวบรวม อารมณ์ และมุมมองต่างๆ ในช่วงวัยต่างๆของชีวิต
เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่า "หากเพื่อนๆ มีเวลาว่าง อาจจะลองย้อนอ่านงานเขียนเก่าๆของเรา เผื่อว่า เหตุการณ์ หรือสิ่งที่พวกคุณกำลังเผชิญอยู่ ณ ตอนนี้, ปัญหาที่คุณแก้ไม่ตก คิดไม่ออก ในงานเขียนของเรา คุณอาจจะพบ "คำตอบ หรือแง่คิดที่ซ่อนอยู่" ก็ได้
ผ่านหน้าไดอารี่หน้านี้ เราอยากจะขอบคุณ เพื่อนๆทุกคนที่ติดตามอ่านเรื่องราวต่างของเรา (บางคนแวะเข้ามาอ่านเป็นประจำ, บางคนแวะเข้ามาเป็นครั้งคราว) แต่ถ้าปราศจากกำลังใจจากเพื่อนๆ Revealtomdy คงปราศจากตัวตน และงานเขียนของเราคงเป็นเพียง "การเรียบเรียงตัวอักษร ที่ไร้จิตวิญญาณ"
ขอขอบคุณเป็นพิเศษ สำหรับ ตัว T ที่รักของหนู เพราะผ่านทาง "งานเขียน" นี้ ทำให้คุณรู้สึกสนใจ และเปิดใจยอมรับผู้หญิงธรรมดาคนนึงเข้าไปในหัวใจ แต่งานเขียนก็เป็นแค่ part เดียวของความเป็นตัวตนของหนู
แต่ไม่ว่า "ตัวจริงของหนู" นั้น จะใช่คนที่ใช่ของคุณเต็มร้อยหรือเปล่า คุณก็เปลี่ยนใจไม่ทันแล้วแหละ เพราะหนูได้ "กักขัง" หัวใจทุกๆห้องของคุณไว้เรียบร้อยโรงเรียน Reveal แล้ว
ยามที่เราต้องอยู่ห่างกันนั้น หนูเฝ้าคิดถึงคุณตลอดเวลา และคุณล่ะ? ยังคิดถึงกันอยู่ไหมนะ? ไม่ต้องคิดถึงหนูมากก็ได้นะคะ แต่คิดถึงนาทีเว้นนาที แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว
หนูขอบคุณนะคะ สำหรับแรงบันดาลใจในทุกๆเรื่อง รวมถึงแง่คิด และมุมมองต่างๆ เพราะจริงๆแล้ว หนูก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนนึง ที่มีมุมมองที่หลากหลาย (แต่ไม่ได้หมายความว่า "มุมมอง" ที่มีนั้นจะถูกต้อง หรือชัดเจนเสมอ) หากไม่ได้คุณมา "เติมเต็ม" และ "แบ่งปัน" ล่ะก็ หนูก็คงเป็นแค่คนธรรมดาคนนึง
เพราะคุณ หนูจึงกลายเป็น "คนพิเศษ"
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
วันอาทิตย์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2553
3 มกราคม
หลายๆครั้ง ในชีวิตประจำวันของคนแต่ละคน ต้องพบปะ พบเจอคนมากมาย มีทั้งคนที่หวังดี และหวังร้ายต่อเรา แต่ก็ดูเหมือน อาจเพราะว่าแต่ละคนมัวแต่ "วุ่นวาย" กับชีวิตของตนเองอยู่ จนทำให้ไม่สามารถมอง "ลงไปลึกในหัวใจ" ของคนเหล่านั้นได้ (เรียกได้ว่า ปล่อยชีวิตไปตามกระแสของสังคม หากเจอคนดีก็ว่าเป็น "ปาฏิหารย์" หากเจอคนเลว ก็ว่าเป็น "ความซวยของชีวิต")
หากลองย้อนมองถามตัวเองสักนิด ให้คิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา หลายๆคน คงจะเคยมีคนที่ดี และน่ารักเดินผ่านเข้ามาในชีวิต แต่เนื่องด้วย คุณและเขาไม่มีวาสนาต่อกัน หรือโชคชะตาเล่นตลกกับคุณ ทำให้คุณและเขาต้อง "คลาดเคล้ว" กันไป เหลือไว้เพียงแต่ความทรงจำ และความเสียดาย
ในช่วงวัยนึงของชีวิต คือช่วงวัย 21-28 เราต้องยอมรับเลย เรามีความรักแบบเด็กๆ มองโลกแบบเด็กๆ แม้ว่าเรามีจุดมุ่งหมาย และสิ่งที่คาดหวังไว้แบบผู้ใหญ่ก็ตาม จนมีบางคนบอกกับ"งงงวย" และไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก (อะไร? คือความรักแบบผู้ใหญ่ ทำไม? ต้องต่างจากความรักแบบเด็ก และมุมมองนี้ทำไมเราถึงไม่สามารถพบเจอในวัยเด็ก ต้องรอให้แก่ก่อนหรือยังไงกัน)
และวันนี้ เมื่อวัยเราจะก้าวเข้าสู่ 30ปีแล้ว (บอกตามตรง ว่าค่อนข้างเครียดเล็กน้อย) และ ณ วันนี้เอง ที่ทำให้เราเข้าใจ และรับรู้ความรักแบบผู้ใหญ่ ที่อยากจะโอบอุ้มคนที่รักไว้ด้วยหัวใจ และชีวิต
ความรักที่ไม่ใช่เพียงการครอบครอง
ความรักที่ไม่ใช่เพียงแค่คำพูด
ความรักที่ไม่มีการกระทำเป็นแบบแผน
ความรักที่เต็มอิ่มไปด้วย "ความสุขที่ได้ทำสิ่งดีๆให้กับคนที่รัก"
ความรักที่ไม่คาดหวังสิ่งใด นอกจากให้คนที่รักมีความสุข
ความรักที่มีแต่รอยยิ้มและความสุขยามที่ได้อยู่ใกล้คนที่รัก
ความรักที่ห่วงใยคนที่รักเสมอ
ความรักที่ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน หรืออยู่ใกล้กัน
และนี่คือเหตุผลทั้งหมดของความรัก
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
วันศุกร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2553
New Year Thinking
สวัสดีปีใหม่นะคะ สบายดีกันหรือเปล่าคะ วันนี้เป็นวันเร่ิมต้นวันแรกแห่งปี ขอให้เพื่อนๆ ผู้อ่าน blog ของเราทุกคนมีสุขภาพกายที่ดี สุขภาพจิตที่เข้มแข็ง เตรียมพร้อม และพร้อมรับ เหตุการณ์ และเรื่องราวต่างๆที่กำลังจะเกิดขึ้นในปี 2010 นี้ (รักตัวเองอย่างถูกวิธี รักอย่างมีสติ มี sex อย่างปลอดภัยนะคะ)
เมื่อคืนเรา countdown อยู่ที่บ้านในห้องนอน วินาทีที่ปีใหม่ได้เคลื่อนเข้ามา เราไม่ได้อธิษฐานอะไรมากไปกว่า "ขอให้ทุกๆวันต่อจากนี้ เรียบง่าย มีความสุข และชีวิตมีแต่รอยยิ้มแบบนี้ตลอดไป" เราเชื่อว่า ณ ตอนนี้เพื่อนๆหลายๆคน อาจจะยังไม่ตื่นจากที่นอน ยังคงนอนตื่นสายต้อนรับเช้าวันแรกของปีใหม่ ตื่นมาเปิดรับโอกาสดีๆของวันแรกแห่งปี
ใครที่ปีที่แล้ว "อกหัก รักคุด แอบรักเขาข้างเดียวอย่างเปล่าเปลี่ยวหัวใจ" ปีใหม่แล้ว ถึงเวลาที่จะ "ปลดปล่อยหัวใจตัวเอง" ให้เป็น "ไท" เสียที เวลายังคงเดินต่อไป อย่าไป "กักขัง" หัวใจ ไว้กับใครที่ไม่สมควรเลย
ใครที่ปีที่แล้ว "ความรักเรียบง่ายเกินไป ไม่มีอะไรหวือหวา คบกันไปแบบสองวันดี สองวันทะเลาะ" ปีใหม่แล้ว ขอให้เริ่มที่จะเข้าใจคนข้างกายได้แล้ว อะไรที่เคยบังตา ปิดตาเมื่อปีที่แล้ว "แคะ และสะบัด" มันออกไปซะ เมื่อเรามองเห็น "ความรัก" ชัดเจนขึ้น เราจะเข้าใจในคนที่เรารักมากขึ้น
ใครที่ปีที่แล้ว "ดิ้นรน ต่อสู้ เพื่อสละโสด แต่ก็ยังไม่สมหวัง" ปีใหม่นี้ ถือเป็น "ฤกษ์ยามดี" ที่จะคุยกับตัวเอง ถามตัวเองว่า "คนที่เราต้องการนั้น อยู่สูงเกินไปไหม หรือเราได้ปรับตัว เตรียมใจ ให้พร้อมที่จะต้อนรับความรักเข้ามาในชีวิตเราหรือยัง"
ใครที่ปีที่แล้ว "สับสนว่าจะเลิกดี ไม่เลิกดี เพราะกลัวที่จะอยู่คนเดียว และสูญเสียความเคยชิน" ปีใหม่แล้ว ลองหากระดาษสักใบหนึ่งมาเขียน ข้อดี และข้อเสีย ของการทนอยู่ แล้วก็ตัดสินใจซะ อย่างรอต่อไปเลย จะเอายังไง ก็ลุยไปเลย เมื่อคุณพบคำตอบของหัวใจ คุณจะได้มีเวลาไปคิดเรื่องอื่นบ้าง
ใครที่ปีที่แล้ว "ความรักสุขสมหวังดี ชีวิตมีแต่ความสุข" ปีใหม่มาถึง ก็อย่าเพิ่งชะล่าใจไป ความรักไม่ได้เต็มล้นตลอดไปนะคะ ต้องการการเติมเต็มอยู่เรื่อยๆ ดังนั้น อย่าหยุดที่จะหาความตื่นเต้นให้กับชีวิตรักของคุณนะคะ (ตื่นเต้นแบบพอดีนะคะ อย่ามากเกินไป เดี๋ยวงานจะเข้า)
ใครที่ปีที่แล้ว "รักๆเลิกๆ เปลี่ยนคนรักมานับไม่ถ้วน" ปล่อยหัวใจไปกับคนทุกคน ดิ้นรนเพื่อให้ได้เจอคนที่ใช่ จนบางครั้งก็สับสนในความรู้สึกตัวเอง ปีใหม่นี้ ถึงเวลาแล้ว ที่จะให้เวลาเงียบๆอยู่กับตัวเอง และตีโจกย์ความต้องการของตัวเองให้ออก อย่าเสียเวลา ลองต่อไปเลยเสียเวลาเปล่า (ในเมื่อคุณไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไร แล้วใครจะรู้ล่ะ?)
ปีใหม่นี้ มา "กระตุก" ความคิด เพื่อหาทางเดินชีวิตกันหน่อยนะคะ เพื่อว่า "ปีที่กำลังจะเริ่มต้นนี้ จะไม่เป็นเพียง ปีที่ผ่านมา และผ่านไปเท่านั้น" (หาประสบการณ์ที่น่าจดจำให้กับชีวิตกันเถอะ หรือถ้ามันจะเป็นประสบการณ์ที่เลวร้าย ก็จะได้รู้กันไปเลยเนอะ)
ถึง ตัว T ที่รักของหนู
สำหรับความรักของเรา ที่แสนจะเงียบง่าย หรืออาจจะมีหวือหวาบ้างบางครั้ง ตอนที่หนูเอาแต่ใจ (แต่เราก็ไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงเลยสักครั้ง ก็อาจมีน้อยใจนิดๆหน่อยเท่านั้น) ในปีใหม่นี้ หนูสัญญานะคะ ว่าหนูจะพยายามเอาแต่ใจตัวเองให้น้อยลง มองความเป็นตัวคุณให้มากขึ้น เพื่อว่า เราจะได้มีช่วงเวลาที่ดีด้วยกันตลอดไป หนูรู้ดีว่า เราสองคน ต่างคนต่างไม่ชอบการทะเลาะ เราทั้งคู่จะพยายามหลีกเลี่ยงทุกวิถีทาง (หนูขอบคุณ และซาบซึ้งใจในความเป็นตัวของคุณมาก)
ในยามที่หนูต้องการคำแนะนำ คุณก็เป็นที่ปรึกษาตัวยงได้ทีเดียว
ยามที่หนูอารมณ์ร้อน คุณก็เย็นได้ดั่งน้ำแข็ง
ยามที่หนูดื้อไม่ฟังใคร คุณก็ปราบหนูซะอยู่หมัด
และในทุกๆยาม และทุกชั่วขณะของเวลา เราจึงเข้าใจกันเสมอ
ขอบคุณนะคะ
หนูเชื่อมั่นว่า "ความรักแท้คือการให้อภัย และความรักแท้นั้น จะมองเห็นได้อย่างชัดเจน เมื่อเรามองเห็นคนที่เรารักอย่างทะลุด้วยความรัก และทุกสิ่งนั้น ก่อนอื่นเราต้อง ไว้ใจ และเข้าใจคนที่เรารักเสียก่อน และปาฏิหาร์ยทุกอย่างก็จะตามมา"
Do u believe in Destiny? เป็นคำถามที่ใครหลายๆคนเคยถามตัวเองและคนที่รัก
แต่สำหรับที่หนู คำตอบคือ I do and I'm always trust in you too. Coz u're my everything. In you, I will be what I am, with U everything in this world can be possible and beside u I can found the miracle of love. So that's why In you, will I trust.
หนูรักคุณในทุกๆวัน ไม่ว่าจะปีนี้ ปีหน้า หรือปีไหนๆ สัญญาด้วยหัวใจคะ
Honey,