หลายๆคน อาจจะเริ่มสงสัย และสับสนว่า "คำว่า บาป" ในความหมายของ ศาสนาคริสต์ หมายถึงอะไร?
"บาปหนัก" คือ การฝ่าฝืนพระบัญญัติใน "ข้อหนัก" โดยรู้ตัว และยินยอมเต็มใจ
หมายเหตุ: "บาป"ที่จะจัดว่าเป็น "บาปหนัก"
จะต้องมีเงื่อนไขครบ 3 ประการ ดังนี้
1.บาปที่ผิดในเรื่องหนัก
2.กระทำด้วยความรู้ตัวและเต็มใจ
ขั้นตอนการแก้บาป ก่อนการแก้บาปควรมี "การพิจารณามโนธรรม" (เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง ก่อนไปแก้บาป) หากไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นแก้บาปอย่างไร ก็ให้เริ่มต้นจาก "การสวดขอพระจิตเจ้า ขอแสงสว่างในความคิด ในการพิจารณามโนธรรมของตัวเอง
การพิจารณาบาป อาจจะเริ่มจากบาปที่ผิดพระบัญญัติทั้ง 10 ประการก่อน แล้วค่อยๆไล่ไปยังบาปต้น 7 ประการ (เราได้อธิบายไว้ใน blog หน้าเมื่อวานนี้)
การเป็นทุกข์ถึงบาป (Contrition) เป็นทุกข์เสียใจ ถึงบาป อย่างสมบูรณ์ และตั้งใจจะไม่กระทำบาปนั้นอีก
การสารภาพบาป (Confession) เป็นวิธีการคืนดีกับพระเจ้า พระศาสนจักร และผู้อื่นด้วย จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่เราควรแก้บาปหนักของเราอย่างน้อยปีละหนึ่งครั้ง ก่อนรับศีลมหาสนิท
การทำกิจใช้โทษบาป การชดเชยบาป (Satisfaction) เราได้กระทำบาป เมื่อเราคืนดีกับพระเป็นเจ้าแล้ว เราควรชดเชยความผิดด้วยวิธีการใด วิธีการหนึ่ง
และนี่คือขั้นตอนในการคืนดีกับพระเป็นเจ้า หรือการสารภาพบาป
เราว่าจริงๆแล้ว ไม่เพียงแต่ เราต้องยอมรับความผิด หรือสารภาพความผิด กับพระเป็นเจ้าเท่านั้น เราต้องยอมรับ และกล้าที่จะเปิดใจ บอกความผิดของเรานั้น กับคนในครอบครัว คนใกล้ชิด เพราะชีวิตในโลกนี้ของเราไม่ได้ "ดำรง" อยู่เพียงลำพัง เราเป็นแค่ "ข้อต่อเล็กๆ" ใน "ห่วงโซ่" ที่ย่ิงใหญ่ในโลกใบนี้
ฝากไว้ด้วยนะคะ "การยอมรับความผิดบกพร่อง" ภายในตัวเองนั้น อาจเป็นสิ่งที่กระทำได้ยาก แต่เมื่อคุณได้ผ่านการกระทำครั้งแรกไปแล้วนั้น ครั้งต่อๆไป ก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคุณอีกแล้ว
ไหนใครมีความลับอะไรกับคนข้างๆตัว หาโอกาสบอกเขาหรือเธอซะนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอคะ ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน (พรุ่งนี้เราจะอธิบายคำว่า "บาปสงวน" ให้เพื่อนได้อ่านกันนะคะ)
