ชีวิต เปรียบดัง สวนสนุก

ย้ายมาเขียนไดอารี่ ณ ที่แห่งนี้ ก็ถือโอกาสนี้ เคลียร์สมอง เคลียร์จิตใจ และเคลียร์อารมณ์ เนื่องจากที่ผ่านมา ต้องยอมรับเลยว่า “วิบากกรรม” ได้วนเวียนมาหาเราเป็น “ระลอก” เหมือนคลื่นที่คอยพัดเข้าหาฝั่งอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย” เราเลยถือโอกาส “ตัดผม” (ตัดความทุกข์ ความเศร้า ความเหงา และวิบากกรรมทั้งหลายออกจากตัวเสียที) ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ที่ผ่านมานั้น จะ “แบกรับ” และ “ทุกข์ใจ” ไปกับสิ่งไร้สาระพวกนั้น ไปเพื่ออะไร? ในเมื่อ คิดคนเดียว ทุกข์คนเดียว ร้อนรนคนเดียว สุดท้ายก็ต้องกลายเป็น “คนบ้า” ไปเพียงคนเดียว (คนอื่นๆ หาได้มามีส่วนร่วมไม่)

บางที “ชีวิต” ก็อาจดูคล้ายกับการไปผจญภัยใน “สวนสนุก” หลายครั้งที่เราอาจจำเป็นต้องเลือกเล่นเครื่องเล่นโดยที่เราอาจสมัครใจหรือไม่ก็ตาม ซึ่งแต่ละเครื่องเล่นนั้น ก็จะมี ระดับการทำให้อ๊วกแตกต่างกันไป บางเครื่องเล่น ก็เสียววูบเดียวแล้วอ๊วก บางเครื่องเล่นก็เสียวเป็นห้วงๆ เสียวค้างๆ คาๆ ไปอยู่อย่างนั้น สร้างความปั่นป่วนให้กับท้องไส้เป็นที่สุด ยกตัวอย่างเช่น “เฮอริเคน” จะหมุนไปสัก 10 รอบทีเดียวและหยุดก็ไม่ได้ ต้องมี ม้วนหน้า ม้วนหลัง เกลียวหน้า เกลียวหลัง แล้วก็ค้างไว้ (จะหยุดค้างไปเพื่อ?) จะหมุนให้จบม้วนเดียวไปเลยก็ไม่ได้ ต้องกระชากอารมณ์คนเล่นให้ร้อง กริ๊ดๆๆๆๆ (เหมือนคนบ้า) ได้นานสองนาน

ถ้าจะเปรียบชีวิตรัก กับการเล่นเฮอริเคน ก็เรียกได้ว่า เป็นการเปรียบเทียบที่ค่อนข้างเห็นภาพ เพราะหลายคนทั้งๆที่รู้ว่า “เฮอริเคน” นั้นเป็นเครื่องเล่นที่ชวนให้เสียว และอ๊วก แต่หลายๆคนก็ยอมที่จะยืนต่อแถวกลางแดดเป็นร้อยเมตรเพื่อให้ได้ประสบภาวะเช่นนั้น เปรียบได้กับหลายคนเข้าใจว่า “มีรักย่อมมีทุกข์” แต่ดูเหมือนพวกเขาก็จะเต็มใจที่จะเดินเข้าไปค้นหาประสบการณ์ความทุกข์เสียเหลือเกิน

หลายคนอาจมองว่า “ความรัก คือ การท้าทาย” แต่ในแง่คิดของเรา เราว่า “การประคอง และรักษาความรักไว้นั้น คือ การท้าทายยิ่งกว่า”

เพื่อนๆเห็นด้วยไหมคะ ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน

Posted in: แฉมันๆ