เมื่อรัก จง “รัก” ให้ “ลึกซึ้ง” อาจจะต้อง “เจ็บปวด” แต่นั่นคือ “หนทางเดียว” ที่ทำให้ชีวิตถูก “เติมเต็ม”
ในสังคมปัจจุบัน หลายๆคนมองชีวิตรัก เป็นเรื่องของ “ธุรกิจ” ไปหมด จะรักใคร ชอบใคร รู้สึกดีกับใคร ก็ต้องมานั่ง “ชั่งใจ”, “วัดใจ” และ “ตวงหัวใจ” กันเป็น “การค้า” ถ้าเขาไม่ให้หัวใจเรามาเกิน 50 เราก็ไม่ควรให้ใจเขาไปเกิน 40 เว้นระยะห่างกลัวตัวเองเสียใจ เสียหน้า มัวแต่มา “ค้ากำไรเกินควร” ในเรื่องของหัวใจนี่แหละ
“หนู” ทอม “เงื่อนไข” (ที่เราให้ฉายาเขาอย่างนี้ก็เพราะว่า ก่อนที่เขาจะรักใครนั้น เขาต้องสร้างเงื่อนไขแห่งความรักเสมอ) เขารู้สึกชอบ “ปิ่น” ดี้ “ทิฐิ” (ปากหนัก และเอาแต่ใจ) ทั้งสองได้มารู้จักกัน โดยที่ต่างคน ต่างกลัว ต่างไม่กล้าลงทุนหัวใจ กลัวในความเสี่ยง แอบห่วงกันอยู่ห่างๆ
โดยที่เขาสร้างเงื่อนไขในชีวิตรักของเขาว่า “เขาต้องการดี้ไม่เจ้าชู้ ไม่มีสังคม และต้องตามใจเขาทุกอย่าง” ส่วนเธอก็ไม่ยอม ตั้งทิฐิ และคอยจับผิดทุกๆการเคลื่อนไหวของเขา เธอกลัว และระแวงว่าเขาจะเจ้าชู้
เขาและเธอนั้นรักกัน (ลึกๆทั้งคู่รู้ดี) แต่ด้วย “เงื่อนไข” และ “ทิฐิ” ที่ทั้งสอง พยายามสร้างขึ้น ทำให้ “นิยายรัก” ของเขาทั้งคู่นั้น ไม่ได้เริ่มเขียน “เรื่องราว” เสียที เกริ่นไว้แต่ “คำนำ” และ “สารบัญ” พอเขาเริ่มจะกล้าเสี่ยง เธอก็ไม่กล้าอีกแล้ว เวลาเธอจะเริ่มลดทิฐิลง เขาก็กลับตั้งเงื่อนไขขึ้นมาอีก
ผ่านไป เกือบ 2 ปี แล้วสำหรับ “การคลุมเครือในความสัมพันธ์ของเขาและเธอ” เพื่อนๆและคนรอบข้างลุ้นกัน และก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น มีแต่ “ขาดๆ เกิดๆ” ทั้งคู่ต่างคิดถึง และอยากจะบอกรักกัน แต่พอตั้งใจจะพูด พอเอาเข้าจริง ก็ต้องมีเหตุให้เสียเรื่องทุกที จบลงด้วยการตัดสายโทรศัพท์ใส่กัน และต่างคนต่างหลบไปมีน้ำตา แต่ด้วย “ความผูกพัน” ทำให้เขาและเธองอน หรือโกรธ กันได้ไม่นาน สักพัก “ความรัก” ก็ “รักษา เยียวยา” ให้กลับมาคุยกันอีก และก็ “วนเวียน” เป็น “วัฏจักรแห่งรัก” นี้ต่อไป อย่างไม่มีวันจบสิ้น
เราเชื่อว่า สักวันนึง เมื่อทั้งคู่ “เปิดใจ และยอมรับ” ความรู้สึกลึกๆในใจของแต่ละคน ชีวิตรักของคู่นี้ จะเป็นอีกคู่ที่น่าอิจฉา (อย่างน้อย เขาและเธอ ก็ “อึด” ในความรัก ไม่ใช่เล่นๆเลย)
สำหรับใครที่กำลังประสบปัญหาเช่นนี้ เราอยากให้คุณลองย้อนถามตัวคุณดูว่า “พร้อมแล้วหรือยัง ที่คุณจะ “ถอยความกลัวออกมา 1 ก้าว” เพื่อให้ความรักไม่รู้สึกอึดอัดเกินไป” ถ้าคุณทำได้เช่นนี้ ชีวิตรักของคุณจะประสบแต่รอยยิ้ม และความสุขแน่นอน
ใกล้จะสิ้นสุดปี 2551 แล้ว ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า และปี 2552 ก็กำลังจะเคลื่อนเข้ามาแทนที่ อาจมีใครหลายๆคน ที่กำลังรอ “วันที่ 1 มกราคม 2552 (วันปีใหม่)” ให้มาถึงโดยไวๆ บางคนก็เฝ้ารอ ฤกษ์งาม ยามดี ในวันนี้เพื่อ “เริ่มต้นสิ่งที่ดีๆ” บางคนก็รอเพื่อที่จะ “เฉลิมฉลอง สังสรรค์ พบปะ มีงานเลี้ยง และเมาส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่กันให้สนุกสนาน”
สำหรับเรา ในช่วงวันสิ้นปี และวันปีใหม่นั้น เราคงไม่ได้ร่วมเฉลิมฉลองอะไร? กับใคร? เนื่องจาก เราตั้งใจไว้ว่า เราจะไป “เว้นวรรค” ให้กับชีวิตตัวเองสักพัก “หลีกหนี” ความวุ่นวาย เพื่อไปพบ “ความสงบ” ไปค้นหาตัวเอง และ ตั้งเข็มทิศแห่งชีวิตให้ “ตรง” เพื่อว่า จะได้มี “เรี่ยวแรง กำลังใจ” กลับมาทำงาน และดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างมั่นใจ และมั่นคง
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
