สำหรับไดอารี่วันนี้ จะเป็นการมองอีกมุมหนึ่ง ความรู้สึกเป็นสิ่งที่บังคับกันไม่ได้ สำหรับคนที่ไม่รู้สึกคลิกแล้ว ทำอย่างไร? ก็ไม่คลิก แม้ว่าเขาหรือเธอจะพยายาม หรือเปลี่ยนแปลงมากแค่ไหนก็ตาม
“แป้ง” ทอมโสด และ“ไพร” ดี้โสด ทำงานที่เดียวกัน แวบแรกที่เขาเห็นเธอ เขาก็รู้สึกชอบเธอในทันที เขาตามจีบเธออยู่หลายเดือน ส่ง SMS เช้า-เย็น แต่เธอ ก็ไม่มีท่าทางใดเลย ที่แสดงออกว่ารู้สึกกับเขาได้มากเกินกว่าคำว่า “เพื่อน” เขาไม่เข้าใจว่าทำไม? ในเมื่อเธอก็โสด ไม่มีใครมาจีบ แต่ทำไม? เธอไม่ยอมเปิดโอกาสให้เขาได้พัฒนาความสัมพันธ์บ้าง เขาเริ่มมองหาจุดบกพร่องของตัวเองทุกอย่าง และเขาพยายามเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นนิสัย หรือแม้แต่การแต่งตัว ไม่ว่าเขาจะทำดีมากแค่ไหน เธอก็ยังเฉยๆ
จนกระทั่งวันหนึ่งเขาทนไม่ไหว ขอคุยกับเธอแบบเปิดใจว่า “ทำไม? เพราะอะไร? เขาไม่ดีตรงไหน?” คำตอบที่เธอให้กับเขาก็คือ “เธอไม่ได้รู้สึก “คลิก” กับเขา ไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายเกินกว่าคำว่า “เพื่อน” ความเป็นตัวเขาและสิ่งที่เขาเป็นนั้น “ดีเพียงพอ” แล้วสำหรับการเป็นเพื่อนกับเธอ เธอไม่สามารถพัฒนาความสัมพันธ์ได้ เธอไม่อยากจะรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้ ทางที่ดีเขาควร “หยุด” ที่จะเดินเข้ามามากกว่าเส้นที่เธอขีดไว้ให้ดีกว่า เพราะเขาเองจะเป็นฝ่ายที่เจ็บ ไม่ใช่เธอ ไม่ใช่ว่าเขาดูไม่ดีเท่าทอมทั่วไป แต่เธอไม่รู้สึก “คลิก” หรือ “ต้องตาต้องใจ” เธอรู้สึกอึดอัดนะ ที่เขาพยายามเดินเข้ามาแสดงออกเกินคำว่าเพื่อน อย่างมากความพยายามของเขาก็ทำให้เธอรู้สึกแค่รำคาญเท่านั้น”
คำพูดของเธอทำให้เขาได้คิด และพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงความรู้สึกรักที่มีให้แบบแฟน เป็นความรักรู้สึกรักในแบบเพื่อน ทุกวันนี้เขาเป็นเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจที่สุด ทั้งคู่ต่างมีความสุขในแบบที่ควรเป็น เขาได้ข้อคิดว่า “ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน ก็แสดงความรักต่อกันได้”
“ความรัก” เป็นเหมือนเมล็ดพันธุ์ การที่จะทำให้ความรักเติบโตได้นั้น เราจำเป็นที่จะต้องนำเมล็ดพันธุ์ความรักนั้น ไปปลูกในดิน (บุคคล) ที่เหมาะสมด้วย บางที “ความรัก” ของพวกคุณอาจจะเหมาะสมกับดิน (บุคคล) อีกแบบหนึ่งก็ได้ อย่าได้ทุ่มเทความรัก ความหวัง ไว้กับคนเพียงคนเดียว อย่าลืมเผื่อความรัก เอาไว้ “รักและดูแล” ตัวคุณเองด้วยล่ะ
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
วันเสาร์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2552
รักออกแบบไม่ได้
19:16
ReVealTomDy