ถ้าพูดถึง “พรสวรรค์ หรือความใฝ่ฝัน” นั้น มนุษย์แต่ละคนก็มี “หนทาง” ที่แตกต่างกันไป ตาม “ความสามารถ และความชำนาญ” เฉพาะตัว แต่ที่เห็นจะ In Trend และได้รับ “โอกาส” จากสังคมมากที่สุด ก็คงเป็น “การสานฝัน” ในการร้องเพลง จะเห็นได้จาก “เวทีค้นฟ้าคว้าดาว The Star”, “ปฏิบัติการล่าฝัน True AF” และอีกหลายเวทีที่เปิดโอกาสให้ “เยาวชน” ได้มีส่วนร่วมมากขึ้น
บางครั้ง “คนนอก หรือ ผู้เฝ้ามอง” อย่างเรา ก็มีบ้าง ที่ “ไม่เข้าใจ” บุคคลที่พยายามทุ่มเท ความมุ่งมั่น ตั้งใจ วิ่งไล่ล่าฝัน อย่างไม่รู้จักเหน็ดและเหนื่อย
เรามักจะตั้งคำถามว่า ทำไม? บางคนถึงต้องยอม “ดิ้นรน” อย่างไม่รู้จักท้อ หรือหมดแรงเลย?
“ความฝัน” สำคัญกับเขามาก เพียงนั้นเลยหรือ?
บางคนรู้ตัวเองดีว่า ตัวเองไม่มี “พรสวรรค์” ก็ยัง “มุ่งมั่น และสร้างสรรค์” พยายามสร้าง “พรแสวง” นั้นขึ้นมา เหมือนในสุภาษิตที่ว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น”
จึงมีคน 2 ประเภทในสังคมเกิดขึ้น กลุ่มแรกคือ บุคคลที่เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์อย่างแท้จริง และกลุ่มหลังคือ บุคคลที่พยายาม และตั้งใจที่จะ “เสริมสร้าง” หา “วัตถุดิบแวดล้อม” เพื่อ “นำพา” ตัวเองไปให้ถึงฝั่งฝัน
เมื่อพูดถึง “ความฝัน” นอกจากเรื่องความสำเร็จในหน้าที่การงาน และฐานะทางสังคมแล้ว “การได้พบเจอ และมีความรักแท้ไว้ในครอบครอง” ก็เป็นอีกความฝันนึง ที่ใครหลายๆคนยอมเสี่ยงทุกอย่างเพื่อให้ได้ “ค้นพบ และครอบครอง”
แม้ว่า “ความเป็นจริง” อาจดูเหมือน “ไกลเกินฝัน” ก็ตาม แต่คนส่วนใหญ่ก็ยัง “ดิ้นรน(อย่างมาก)” เพื่อให้ “ได้มา” ซึ่งสิ่งนี้ และด้วย “ความรีบร้อน” และ “ด่วนได้” แบบ “ขาดสติ” นี่แหละ ที่ “ชักนำ” ความผิดพลาด และประสบการณ์ที่เลวร้ายมาสู่ชีวิตของพวกเขา
แต่ที่น่าสังเกตุก็คือ คนส่วนมาก มักประสบกับความผิดหวัง ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พวกเขาก็ไม่เคย “ท้อถอย” ยังคงมี “ความเชื่อ และความศรัทธา” ในความรักอย่างแรงกล้า มีแรงลุกขึ้นมา ค้นหาคนๆนั้นต่อไป อย่างไม่รู้จัก “เจ็บปวด” และ “ยอมแพ้” (ขอปรบมือให้นะคะ คุณช่างมีความพยายามเสียจริง)
ไดอารี่วันนี้ “ปราศจาก” เรื่องราว “แฉ” ใดๆ เราขอฝาก “ข้อคิด” เพื่อ “ย้ำเตือน” เพื่อนๆ “นักอ่านไดอารี่” ทั้งหลาย ด้วยข้อความเดิมๆ
“จงมีสติ และไม่ประมาท ในการใช้ชีวิต”
ถ้าคุณเคย “ผิดพลาด” ต้อง “ประสบ” กับ “วิบากกรรม” ที่เลวร้ายมาในเรื่องราวของความรัก ไม่ว่าพวกเขาหรือเธอ จะกระทำ “เลวร้าย โหดร้าย ทารุณ และไร้ความรับผิดชอบ” กับคุณแค่ไหน?
นับตั้งแต่วินาทีนี้ เราอยากจะขอให้ พวกคุณ “หยุดคิด หยุดโทษตัวเอง หยุดเสียใจ” กับบุคคลที่อ่อนแอ ไร้ค่า ไม่มีสมอง และไร้จุดยืน เฉกเช่นพวกเขา
สิ่งแรกที่คุณต้องทำ ควรเริ่มจาก “อโหสิ” และ “ฝัง” ประสบการณ์ที่เลวร้ายพวกนั้นซะ (ไม่มี “ปาฏิหารย์” ใดๆ จะ “นำพา” คุณกลับไปแก้เรื่องราวในอดีตพวกนั้นได้) สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้ก็คือ “เดินหน้าต่อไป” และ “เริ่มต้นใหม่” ใช้ชีวิตต่อจากนี้ “ทุกย่างก้าว” อย่างมี “สติ และไม่ประมาท” เราเชื่อว่า “ต้องมีสักวัน ที่เป็นวันของคุณ” อย่างแน่นอน
ลองชั่งใจดูนะคะ ถ้า “ความรัก” ที่คุณต้องการที่จะมีนักหนา (จนตัวสั่น) จะนำพา “ความทุกข์” (แสนสาหัส) มาสู่ชีวิตคุณ “อยู่กับตัวเอง รักตัวเอง และรักครอบครัว รักสัตว์เลี้ยง จะมีความสุขกว่าไหม?”
ไดอารี่วันนี้ “มั่วได้ใจ” มาก
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
บางครั้ง “คนนอก หรือ ผู้เฝ้ามอง” อย่างเรา ก็มีบ้าง ที่ “ไม่เข้าใจ” บุคคลที่พยายามทุ่มเท ความมุ่งมั่น ตั้งใจ วิ่งไล่ล่าฝัน อย่างไม่รู้จักเหน็ดและเหนื่อย
เรามักจะตั้งคำถามว่า ทำไม? บางคนถึงต้องยอม “ดิ้นรน” อย่างไม่รู้จักท้อ หรือหมดแรงเลย?
“ความฝัน” สำคัญกับเขามาก เพียงนั้นเลยหรือ?
บางคนรู้ตัวเองดีว่า ตัวเองไม่มี “พรสวรรค์” ก็ยัง “มุ่งมั่น และสร้างสรรค์” พยายามสร้าง “พรแสวง” นั้นขึ้นมา เหมือนในสุภาษิตที่ว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น”
จึงมีคน 2 ประเภทในสังคมเกิดขึ้น กลุ่มแรกคือ บุคคลที่เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์อย่างแท้จริง และกลุ่มหลังคือ บุคคลที่พยายาม และตั้งใจที่จะ “เสริมสร้าง” หา “วัตถุดิบแวดล้อม” เพื่อ “นำพา” ตัวเองไปให้ถึงฝั่งฝัน
เมื่อพูดถึง “ความฝัน” นอกจากเรื่องความสำเร็จในหน้าที่การงาน และฐานะทางสังคมแล้ว “การได้พบเจอ และมีความรักแท้ไว้ในครอบครอง” ก็เป็นอีกความฝันนึง ที่ใครหลายๆคนยอมเสี่ยงทุกอย่างเพื่อให้ได้ “ค้นพบ และครอบครอง”
แม้ว่า “ความเป็นจริง” อาจดูเหมือน “ไกลเกินฝัน” ก็ตาม แต่คนส่วนใหญ่ก็ยัง “ดิ้นรน(อย่างมาก)” เพื่อให้ “ได้มา” ซึ่งสิ่งนี้ และด้วย “ความรีบร้อน” และ “ด่วนได้” แบบ “ขาดสติ” นี่แหละ ที่ “ชักนำ” ความผิดพลาด และประสบการณ์ที่เลวร้ายมาสู่ชีวิตของพวกเขา
แต่ที่น่าสังเกตุก็คือ คนส่วนมาก มักประสบกับความผิดหวัง ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พวกเขาก็ไม่เคย “ท้อถอย” ยังคงมี “ความเชื่อ และความศรัทธา” ในความรักอย่างแรงกล้า มีแรงลุกขึ้นมา ค้นหาคนๆนั้นต่อไป อย่างไม่รู้จัก “เจ็บปวด” และ “ยอมแพ้” (ขอปรบมือให้นะคะ คุณช่างมีความพยายามเสียจริง)
ไดอารี่วันนี้ “ปราศจาก” เรื่องราว “แฉ” ใดๆ เราขอฝาก “ข้อคิด” เพื่อ “ย้ำเตือน” เพื่อนๆ “นักอ่านไดอารี่” ทั้งหลาย ด้วยข้อความเดิมๆ
“จงมีสติ และไม่ประมาท ในการใช้ชีวิต”
ถ้าคุณเคย “ผิดพลาด” ต้อง “ประสบ” กับ “วิบากกรรม” ที่เลวร้ายมาในเรื่องราวของความรัก ไม่ว่าพวกเขาหรือเธอ จะกระทำ “เลวร้าย โหดร้าย ทารุณ และไร้ความรับผิดชอบ” กับคุณแค่ไหน?
นับตั้งแต่วินาทีนี้ เราอยากจะขอให้ พวกคุณ “หยุดคิด หยุดโทษตัวเอง หยุดเสียใจ” กับบุคคลที่อ่อนแอ ไร้ค่า ไม่มีสมอง และไร้จุดยืน เฉกเช่นพวกเขา
สิ่งแรกที่คุณต้องทำ ควรเริ่มจาก “อโหสิ” และ “ฝัง” ประสบการณ์ที่เลวร้ายพวกนั้นซะ (ไม่มี “ปาฏิหารย์” ใดๆ จะ “นำพา” คุณกลับไปแก้เรื่องราวในอดีตพวกนั้นได้) สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้ก็คือ “เดินหน้าต่อไป” และ “เริ่มต้นใหม่” ใช้ชีวิตต่อจากนี้ “ทุกย่างก้าว” อย่างมี “สติ และไม่ประมาท” เราเชื่อว่า “ต้องมีสักวัน ที่เป็นวันของคุณ” อย่างแน่นอน
ลองชั่งใจดูนะคะ ถ้า “ความรัก” ที่คุณต้องการที่จะมีนักหนา (จนตัวสั่น) จะนำพา “ความทุกข์” (แสนสาหัส) มาสู่ชีวิตคุณ “อยู่กับตัวเอง รักตัวเอง และรักครอบครัว รักสัตว์เลี้ยง จะมีความสุขกว่าไหม?”
ไดอารี่วันนี้ “มั่วได้ใจ” มาก
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
