เรามาเกาะช้างตั้งแต่วันอังคารแล้ว การเดินทางราบรื่นดี แต่ค่อนข้างแปลกๆ ที่มีคนร่วมเดินทางมาด้วย เพราะโดยปกติ เราจะนอนตลอดทาง แต่ครั้งนี้ เรากลับต้องตื่น และคอยคุยกับป้าเกือบตลอดทั้งทาง ทำให้เราตาแข็งเล็กน้อย มาเกาะช้างครั้งนี้ ดูเงียบเหงาเล็กๆ ไม่รู้เพราะว่าเรา “จิตตก” ไปเอง หรือว่า เพราะสาเหตุใด (แต่ป่วยการที่จะหาสาเหตุ เพราะหาไป ใช่ว่า เราจะแก้ได้ ว่าไหม?) มาอยู่นี่ก็วันนี้วันที่ 4 แล้ว ฝนตกทุกวัน เปียกฝนทุกวันเลย จึงมีความคิดว่า อยากจะตัดผมให้สั้นๆ จะได้ไม่ต้องมาเสียเวลาเป่า เสียเวลาไดร์
เมื่อคืนนี้ ป้า ชวนเราไป “สลักเพชร” เป็นพื้นที่หมู่บ้านนึง ที่อยู่อีกส่วนนึงของเกาะช้าง ระยะทาง จากหาดทรายขาว ก็พอสมควร ถ้าหากนั่งรถยนต์ไป อาจไม่รู้สึกว่าไกลเท่าไหร่ แต่การเดินทางครั้งนี้ เรา ป้า และพี่ๆ ร่วมเดินทางไป 5 คน มอเตอร์ไซค์ 3 คัน ขี่ไปฝนก็ตกไป ตกหนักบ้าง หยุดบ้าง ทำให้รู้สึกหนาว วูบๆเป็นระยะๆ ใช้เวลาขี่รถไปประมาณ เกือบ หนึ่งชั่วโมง (นานๆมาก)
จุดมุ่งหมายการไปครั้งนี้ก็คือ ป้าอยากจะไปไหว้พระธุดงธ์ที่นั่น ไปถวายสังฆทาน และให้ท่านช่วยอวยพร และปัดรังควานให้ด้วย (จึงได้เกิด trip เปียกปอนขึ้น) ขากลับ เราก็แวะไปทานร้าน The Soak ร้านนี้ทำสปาเก็ตตี้ กระเทียม เบคอน, ปีกไก่ทอด, ปลาหมึกแดดเดียว และ ไก่มาเฟีย อร่อยที่สุดแล้ว นับแต่เราได้ไปทานมา ปีกไก่ทอด และสปาเก็ตตี้ของเขา แม้ greyhound หรือ ร้านอาหารที่ปิยะรมย์ ยังสู้ไม่ได้เลย หากเพื่อนๆคนไหนมีโอกาส เราขอท้าให้มาชิม อร่อยสุดยอดจริงๆ
หลังจากโดนฝน เปียกๆ แห้งๆ ชื้นๆอยู่หลายวัน วันนี้เราเริ่มรู้สึกครั่นเนื้อ ครั่นตัว เหมือนจะไม่สบาย คิดว่าถ้าร่างกายอ่อนแอเกินไป และสู้เชื้อไข้หวัดไม่ไหว ก็คงจะต้องนอนซมด้วยอาการไข้อย่างแน่นอน
ถึงตัว T ที่รักของหนู
ขณะที่หนูนั่งเฝ้ามอง “เกลียวคลื่น” กระทบเข้าหาหาดทราย อย่างบ้าคลั่งในช่วงที่มรสุมกำลังเข้านั้น หนูมองแล้วเห็น “สัจธรรม” ได้เลยว่า ท้องทะเล เกลียวคลื่น ก็เหมือน หัวใจ และความรู้สึกของมนุษย์ ที่มีหนักบ้าง เบาบ้าง อย่างเช่น เสียงเต้นในหัวใจหนู บางทีหนูก็คิดถึง กังวัลถึง และ เฝ้าคอยโหยหาคุณ ความรู้สึกประจุต่างๆ ไม่ว่าจะด้านลบ หรือด้านบวก ที่มากระทบจิตใจเป็นระยะๆ บ้างก็คิดถึงเรื่องของเราด้วยรอยยิ้ม บ้างก็กังวลถึงด้วยความรู้สึกตงิดๆในใจ (ยามที่เราไม่อยู่ด้วยกัน)
แต่ไม่ว่าความรู้สึกไหนๆ ที่เกิดขึ้นมา ล้วนมีพื้นฐานมาจากอารมณ์เดียวกัน นั่นคือ “ความรัก และความเป็นห่วงคุณเสมอ”
ยามที่เราอยู่ห่างไกลกัน หนูยอมรับว่า ตัวหนูอ่อนแอ เฝ้ากังวลว่า คุณจะโอเคดีไหม? จะทานอะไรหรือยัง? จะมีใครเข้ามาทำให้คุณรู้สึกแย่หรือเปล่า? คุณจะยังรู้สึกกับหนูเหมือนเดิมไหม?
มี “คำถามสารพัด” เข้ามาในหัว เนื่องจากความรู้สึกห่วงอย่างที่สุด
ยามที่เราอยู่ใกล้กัน หนูเฝ้าสังเกตุ คอยเติมเต็ม และอยากให้คุณมีความสุขในทุกๆวินาที อยากให้คุณมีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ เมื่ออยู่กับหนู
หนูจึงเฝ้า “คิดสารพัด” เพื่อให้คุณพึงพอใจที่สุด
หนูเพิ่งจะสังเกตุเห็น “ดวงตาที่กลมโตของคุณ” หนูเพิ่งกล้าที่จะมองเข้าไปลึกๆในดวงตาของคุณ จนทำให้หนูได้คิดว่า บางสิ่ง ที่เราอาจคิดว่า เรารู้ และเข้าใจแล้ว เกี่ยวกับความเป็นตัวตนของเขา แต่บางทีเราอาจจะมองข้าม หรือละเลย รายละเอียดเล็กๆน้อยๆไปก็เป็นได้ แต่ไม่ว่ายังไง หนูก็รักคุณ และจะพยายามเป็นคนดีที่สุดของคุณให้ได้
ด้วยรักจากใจ
Will U marry me?
Even I have question this before many times, and I have already get ur answer. I still need it not for myself, yourself or any benefits. I’ve just want to make sure that you’ll always be with me forever and for always.
In the deepest darknest night, my heart always call out ur name, need ur touch, and feel ur heart.
Always yours,
J&P
เมื่อคืนนี้ ป้า ชวนเราไป “สลักเพชร” เป็นพื้นที่หมู่บ้านนึง ที่อยู่อีกส่วนนึงของเกาะช้าง ระยะทาง จากหาดทรายขาว ก็พอสมควร ถ้าหากนั่งรถยนต์ไป อาจไม่รู้สึกว่าไกลเท่าไหร่ แต่การเดินทางครั้งนี้ เรา ป้า และพี่ๆ ร่วมเดินทางไป 5 คน มอเตอร์ไซค์ 3 คัน ขี่ไปฝนก็ตกไป ตกหนักบ้าง หยุดบ้าง ทำให้รู้สึกหนาว วูบๆเป็นระยะๆ ใช้เวลาขี่รถไปประมาณ เกือบ หนึ่งชั่วโมง (นานๆมาก)
จุดมุ่งหมายการไปครั้งนี้ก็คือ ป้าอยากจะไปไหว้พระธุดงธ์ที่นั่น ไปถวายสังฆทาน และให้ท่านช่วยอวยพร และปัดรังควานให้ด้วย (จึงได้เกิด trip เปียกปอนขึ้น) ขากลับ เราก็แวะไปทานร้าน The Soak ร้านนี้ทำสปาเก็ตตี้ กระเทียม เบคอน, ปีกไก่ทอด, ปลาหมึกแดดเดียว และ ไก่มาเฟีย อร่อยที่สุดแล้ว นับแต่เราได้ไปทานมา ปีกไก่ทอด และสปาเก็ตตี้ของเขา แม้ greyhound หรือ ร้านอาหารที่ปิยะรมย์ ยังสู้ไม่ได้เลย หากเพื่อนๆคนไหนมีโอกาส เราขอท้าให้มาชิม อร่อยสุดยอดจริงๆ
หลังจากโดนฝน เปียกๆ แห้งๆ ชื้นๆอยู่หลายวัน วันนี้เราเริ่มรู้สึกครั่นเนื้อ ครั่นตัว เหมือนจะไม่สบาย คิดว่าถ้าร่างกายอ่อนแอเกินไป และสู้เชื้อไข้หวัดไม่ไหว ก็คงจะต้องนอนซมด้วยอาการไข้อย่างแน่นอน
ถึงตัว T ที่รักของหนู
ขณะที่หนูนั่งเฝ้ามอง “เกลียวคลื่น” กระทบเข้าหาหาดทราย อย่างบ้าคลั่งในช่วงที่มรสุมกำลังเข้านั้น หนูมองแล้วเห็น “สัจธรรม” ได้เลยว่า ท้องทะเล เกลียวคลื่น ก็เหมือน หัวใจ และความรู้สึกของมนุษย์ ที่มีหนักบ้าง เบาบ้าง อย่างเช่น เสียงเต้นในหัวใจหนู บางทีหนูก็คิดถึง กังวัลถึง และ เฝ้าคอยโหยหาคุณ ความรู้สึกประจุต่างๆ ไม่ว่าจะด้านลบ หรือด้านบวก ที่มากระทบจิตใจเป็นระยะๆ บ้างก็คิดถึงเรื่องของเราด้วยรอยยิ้ม บ้างก็กังวลถึงด้วยความรู้สึกตงิดๆในใจ (ยามที่เราไม่อยู่ด้วยกัน)
แต่ไม่ว่าความรู้สึกไหนๆ ที่เกิดขึ้นมา ล้วนมีพื้นฐานมาจากอารมณ์เดียวกัน นั่นคือ “ความรัก และความเป็นห่วงคุณเสมอ”
ยามที่เราอยู่ห่างไกลกัน หนูยอมรับว่า ตัวหนูอ่อนแอ เฝ้ากังวลว่า คุณจะโอเคดีไหม? จะทานอะไรหรือยัง? จะมีใครเข้ามาทำให้คุณรู้สึกแย่หรือเปล่า? คุณจะยังรู้สึกกับหนูเหมือนเดิมไหม?
มี “คำถามสารพัด” เข้ามาในหัว เนื่องจากความรู้สึกห่วงอย่างที่สุด
ยามที่เราอยู่ใกล้กัน หนูเฝ้าสังเกตุ คอยเติมเต็ม และอยากให้คุณมีความสุขในทุกๆวินาที อยากให้คุณมีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ เมื่ออยู่กับหนู
หนูจึงเฝ้า “คิดสารพัด” เพื่อให้คุณพึงพอใจที่สุด
หนูเพิ่งจะสังเกตุเห็น “ดวงตาที่กลมโตของคุณ” หนูเพิ่งกล้าที่จะมองเข้าไปลึกๆในดวงตาของคุณ จนทำให้หนูได้คิดว่า บางสิ่ง ที่เราอาจคิดว่า เรารู้ และเข้าใจแล้ว เกี่ยวกับความเป็นตัวตนของเขา แต่บางทีเราอาจจะมองข้าม หรือละเลย รายละเอียดเล็กๆน้อยๆไปก็เป็นได้ แต่ไม่ว่ายังไง หนูก็รักคุณ และจะพยายามเป็นคนดีที่สุดของคุณให้ได้
ด้วยรักจากใจ
Will U marry me?
Even I have question this before many times, and I have already get ur answer. I still need it not for myself, yourself or any benefits. I’ve just want to make sure that you’ll always be with me forever and for always.
In the deepest darknest night, my heart always call out ur name, need ur touch, and feel ur heart.
Always yours,
J&P
