เมื่อคืนเราง่วงนอนแบบ “หมดสภาพ” เลย ตื่นเช้ามาวันนี้ตอน 9.00 ด้วยอาการ “งัวเงีย” เต็มที่เพื่อมาจัดการกับเสื้อผ้ากองโต เนื่องจากวันจันทร์ที่จะถึงนี้ เราก็จะเดินทางไป “เกาะช้าง” อีกแล้ว (จนบางทีหลายๆคนก็อาจสงสัยว่า เกาะช้างนั้นมีอะไรดีนะ? เรา crazy ทะเลมากเพียงนั้นเลยหรือ? ทำไมเราต้องไปอยู่เรื่อยๆ ที่เกาะช้างนั้น มีคนที่พิเศษที่สุดในชีวิตของเราอยู่ และเขาเป็นส่วนนึงในชีวิตที่เหลือของเราต่อจากนี้ไป)
เช้านี้ เราเปิดทีวีมาเจอหนังเรื่อง Armageddon ฉายอยู่ พลันให้เรานึกถึงช่วงสิ้นปี 1999 ที่จะต้อนรับปี 2000 ตอนช่วงนั้น กระแสวันโลกาวินาศ กำลังแรงมากๆ ประชากรในโลก “ปั่นป่วน” คิดไปต่างๆนาๆ ถึง “วิกฤติ” ที่อาจจะมาในวันเริ่มต้นปี 2000 และหนังเรื่องนี้ก็ได้ถูกสร้างขึ้นมา เพื่อ “สร้างความหวัง” ให้กับมวลมนุษย์โลก
ณ วันนั้นที่เราดูหนังเรื่องนี้ในโรง เรายังจำความรู้สึกของเราช่วงนั้นได้เป็นอย่างดี เราดูไป น้ำตาก็ไหลไป เราได้มุมมองหลายๆอย่างจากการดูหนังเรื่องนี้ ซึ่งวันนี้เรานั่งดู น้ำตาเราก็ไหลอีกครั้งนึง
ณ สังคมปัจจุบัน ที่เทคโนโลยี การสื่อสารพัฒนาถึงขีดสุด
จะมีใครไหมนะ? ที่จะยอมเสียสละชีวิตของตนเอง สละจุดยืนของตนเอง เพื่อให้คนอื่นได้มายืนแทนที่
จะมีใครไหมนะ? ที่มีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ ณ ปัจจุบันแล้ว แต่ยอมที่จะ เสียสละความสุขนี้ไปไป เพื่อ “เสี่ยงชีวิต” ช่วย สิ่งมีชีวิตอื่นๆ ให้ได้อยู่รอด
จะมีใครไหมนะ? ที่จะยอมเลือกจบชีวิตอันสวยงามของตัวเองในโลกนี้ เพื่อให้คนอื่นได้มีชีวิตต่อไป
จะมีใครไหมนะ? ที่ยอมเป็นผู้ถูกเลือก ดีกว่าจะเป็นผู้เลือกเสียเอง
และตอนจบของหนังเรื่องนี้ ก็เน้นย้ำให้เห็นถึง “การเสียสละ และความรักที่ยิ่งใหญ่” ของพ่อที่มีต่อลูก “ความรักที่บริสุทธิ์” ที่พ่อยอมเสียสละชีวิตของตัวเอง เพื่อช่วยให้ คนรักของลูกสาวตัวเองได้รอดชีวิต และให้เขาและเธอได้เริ่มต้นชีวิตครอบครัวอีกครั้ง ถึงแม้ว่าความสุขในครั้งนี้ จะต้องแลกด้วยชีวิตของ “ผู้เป็นพ่อ” ก็ตาม (“พ่อ” อาจเป็นคำที่ใครหลายๆคน มีความสุขเมื่อได้ยินคำนี้ และก็มีใครอีกหลายๆคน ที่รู้สึกแย่กับคำๆนี้ เนื่องจากพฤติกรรมที่เหมาะสม และไม่เหมาะสมของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่า “เป็นพ่อคน”) แต่ไม่ว่าคุณจะคิดยังไง? กับคำๆนี้ คำๆนี้ก็มีความหมายเสมอในชีวิตมนุษย์
และจุดที่ทำให้เราคิดตามนั้น คือเราอยากจะรู้ความคิดของคนที่กำลังจะเสียสละชีวิตของตัวเอง โดยการเป็นกดปุ่มระเบิดเพื่อฆ่าตัวเอง หรือคนอื่น หรือยิงตัวเองตายนั้น ช่วงเวลานั้นคนเหล่านี้คิดอย่างไร? กับช่วงเวลานั้น เขาทำไปโดยมีสติไหม? คิดนานไหม? กว่าที่จะก้าวข้ามผ่านจุดเหล่านี้ได้
ท้ายที่สุด ช่วงนี้เป็นเทศกาลมหาพรต (ตามความเชื่อของคาทอลิก) และหนังเรื่องนี้ ก็สะท้อนให้เราได้เห็นอย่างชัดเจน ถึงความรักของพระผู้เป็นเจ้า (พระบิดา) และความเสียสละของพระเยซูคริสต์ (พระบุตร) เป็นอย่างดี เมื่อดูหนังเรื่องนี้จบ (อีกครั้ง) ความเชื่อ ความศรัทธา และความรัก ได้ไหลเวียนอยู่ในร่างกายเราอีกครั้ง ช่วยทวีความรักของพระเป็นเจ้ามากขึ้นในชีวิตเรา
“Wisdom would give me advice and encourage me in times of trouble and grief.” (ปชญ 8:9)
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
เช้านี้ เราเปิดทีวีมาเจอหนังเรื่อง Armageddon ฉายอยู่ พลันให้เรานึกถึงช่วงสิ้นปี 1999 ที่จะต้อนรับปี 2000 ตอนช่วงนั้น กระแสวันโลกาวินาศ กำลังแรงมากๆ ประชากรในโลก “ปั่นป่วน” คิดไปต่างๆนาๆ ถึง “วิกฤติ” ที่อาจจะมาในวันเริ่มต้นปี 2000 และหนังเรื่องนี้ก็ได้ถูกสร้างขึ้นมา เพื่อ “สร้างความหวัง” ให้กับมวลมนุษย์โลก
ณ วันนั้นที่เราดูหนังเรื่องนี้ในโรง เรายังจำความรู้สึกของเราช่วงนั้นได้เป็นอย่างดี เราดูไป น้ำตาก็ไหลไป เราได้มุมมองหลายๆอย่างจากการดูหนังเรื่องนี้ ซึ่งวันนี้เรานั่งดู น้ำตาเราก็ไหลอีกครั้งนึง
ณ สังคมปัจจุบัน ที่เทคโนโลยี การสื่อสารพัฒนาถึงขีดสุด
จะมีใครไหมนะ? ที่จะยอมเสียสละชีวิตของตนเอง สละจุดยืนของตนเอง เพื่อให้คนอื่นได้มายืนแทนที่
จะมีใครไหมนะ? ที่มีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ ณ ปัจจุบันแล้ว แต่ยอมที่จะ เสียสละความสุขนี้ไปไป เพื่อ “เสี่ยงชีวิต” ช่วย สิ่งมีชีวิตอื่นๆ ให้ได้อยู่รอด
จะมีใครไหมนะ? ที่จะยอมเลือกจบชีวิตอันสวยงามของตัวเองในโลกนี้ เพื่อให้คนอื่นได้มีชีวิตต่อไป
จะมีใครไหมนะ? ที่ยอมเป็นผู้ถูกเลือก ดีกว่าจะเป็นผู้เลือกเสียเอง
และตอนจบของหนังเรื่องนี้ ก็เน้นย้ำให้เห็นถึง “การเสียสละ และความรักที่ยิ่งใหญ่” ของพ่อที่มีต่อลูก “ความรักที่บริสุทธิ์” ที่พ่อยอมเสียสละชีวิตของตัวเอง เพื่อช่วยให้ คนรักของลูกสาวตัวเองได้รอดชีวิต และให้เขาและเธอได้เริ่มต้นชีวิตครอบครัวอีกครั้ง ถึงแม้ว่าความสุขในครั้งนี้ จะต้องแลกด้วยชีวิตของ “ผู้เป็นพ่อ” ก็ตาม (“พ่อ” อาจเป็นคำที่ใครหลายๆคน มีความสุขเมื่อได้ยินคำนี้ และก็มีใครอีกหลายๆคน ที่รู้สึกแย่กับคำๆนี้ เนื่องจากพฤติกรรมที่เหมาะสม และไม่เหมาะสมของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่า “เป็นพ่อคน”) แต่ไม่ว่าคุณจะคิดยังไง? กับคำๆนี้ คำๆนี้ก็มีความหมายเสมอในชีวิตมนุษย์
และจุดที่ทำให้เราคิดตามนั้น คือเราอยากจะรู้ความคิดของคนที่กำลังจะเสียสละชีวิตของตัวเอง โดยการเป็นกดปุ่มระเบิดเพื่อฆ่าตัวเอง หรือคนอื่น หรือยิงตัวเองตายนั้น ช่วงเวลานั้นคนเหล่านี้คิดอย่างไร? กับช่วงเวลานั้น เขาทำไปโดยมีสติไหม? คิดนานไหม? กว่าที่จะก้าวข้ามผ่านจุดเหล่านี้ได้
ท้ายที่สุด ช่วงนี้เป็นเทศกาลมหาพรต (ตามความเชื่อของคาทอลิก) และหนังเรื่องนี้ ก็สะท้อนให้เราได้เห็นอย่างชัดเจน ถึงความรักของพระผู้เป็นเจ้า (พระบิดา) และความเสียสละของพระเยซูคริสต์ (พระบุตร) เป็นอย่างดี เมื่อดูหนังเรื่องนี้จบ (อีกครั้ง) ความเชื่อ ความศรัทธา และความรัก ได้ไหลเวียนอยู่ในร่างกายเราอีกครั้ง ช่วยทวีความรักของพระเป็นเจ้ามากขึ้นในชีวิตเรา
“Wisdom would give me advice and encourage me in times of trouble and grief.” (ปชญ 8:9)
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
