มุมมองและแง่มุมของความรัก ต่างคนก็แตกต่างกัน บางคนมองเห็น “ความรัก” เป็นเรื่อง “หลัก สำคัญที่สุดในชีวิต” แต่กับบางคน “ความรัก” อาจเป็นแค่ “องค์ประกอบโดยรวมของชีวิต” ก็เท่านั้น
บางคน “ดิ้นรน” ทำทุกวิถีทาง (แม้แต่หลุดออกจากความเป็นมนุษย์ ไม่คำนึงถึงเรื่องศีลธรรม เพียงเพราะต้องการค้นหาความรัก) บางคน “ยอมเสียสละ” ทุกอย่าง (ครอบครัว เงินทอง ฐานะทางสังคม เกียรติยศ เพื่อแลกมาด้วย “ความรัก”)
และเราเชื่อว่า ก็คงมีคนอีกหลายๆคน ที่ได้รับ “ความรักแท้” มาแบบง่ายๆ โดยที่พวกเขาไม่ต้อง “ดิ้นรน” เลยสักนิด
แตกต่างกันไป ตามบุญและกรรม (ความเชื่อของพุทธศาสนา) ที่แต่ละคน “สั่งสม” กันมาแต่ชาติปางก่อน
เราเป็นคนนึง ที่ชอบนั่งดู และสังเกตุชีวิตของคนในโลกนี้ มองดูพวกเขาดิ้นรน ค้นหา แสวงหา และพยายามยัดเยียดให้ก่อเกิดความรักขึ้นมา (ไม่ว่าวิธีที่เขาทำนั้น จะแลก หรือต้องสูญเสียอะไรไปโดยเปล่าประโยชน์ก็ตาม)
หากย้อนมองดูตัวเอง เรายังโชคดีกว่าคนอีกหลายๆคน ที่ยังดิ้นรนอยู่ในโลกนี้ เราเคยมีความรักที่ยิ่งใหญ่ เราเคยถูกหักหลังอย่างแสนสาหัส เราเคยถูกทำร้ายความรู้สึกอย่างรุนแรง เราเคยผิดหวังในตัวคนรัก (ที่เราคิดว่า เราเชื่อใจเขามากที่สุด) เราเคยตกอยู่ฐานะมือที่สาม (แบบไม่ได้ตั้งใจ) เราเคยคิดที่จะประชดรักในหลายๆครั้ง (แต่ก็ตัดใจไม่ทำได้ในวินาทีสุดท้าย เพราะ “สติ” ในตัวที่ยังเหลืออยู่) เราเคยใช้ “อารมณ์” ในความรัก รักโดยใช้อารมณ์ (แต่ ณ ปัจจุบัน เรียนรู้แล้วว่า “เหตุผล” อาจทำให้เจ็บน้อยกว่าแต่ก่อนได้) เราเคยอ่อนแอมากๆในความรัก และเราเคยอิจฉาคนรอบๆตัว ที่เขาสุขสมหวังในความรัก
และเราก็เชื่อว่า เพื่อนๆหลายๆคน ต้องผ่านช่วงเวลาที่ดีที่สุด และเลวร้ายที่สุด มาแล้วด้วย และเหตุการณ์ ประสบการณ์เหล่านี้แหละ ที่กำลัง “หล่อหลอม” พวกเรา ให้เข้มแข็ง และเจริญชีวิตต่อไปได้อย่างมีสติมากขึ้น
จากการเฝ้ามองดู “ความรัก” ที่แวะเวียนไป “กระตุกต่อมการแสดงออก” ของใครหลายๆคน เราจึงสรุปได้ว่า “ความรัก” (โดยตัวของมันเอง) ไม่เคย “ทำร้าย” ใครๆเลย แต่ “ความคาดหวัง” ที่คนแต่ละคนใส่ลงไปในความรักนี่สิ ที่ทำร้ายพวกเขา
ยังไงก็ขออวยพรให้ “บุคคล” ที่กำลังเดินทางตามหาความรัก หรือผู้ที่มีรักแล้ว แต่กำลังมีปัญหากระท่อนกระแท่นกันอยู่ ขอให้โชคดีนะคะ
คืนวันเสาร์ และคืนนี้ เราไปซ้อมร้องเพลงประสานเสียงที่โบสถ์ มีอยู่เพลงนึง ชื่อว่าเพลง Give thanks มีเนื้อร้องตอนนึงที่เราประทับใจมาก นั่นคือ Let the WEAK say “I’m strong.” (ชอบมากๆเลย)
พรุ่งนี้แต่เช้า เราก็จะเดินทางไป “เกาะช้าง” แล้ว ในเมื่อชีวิตที่ผ่านมาของเรา ได้ผจญภัย และเหน็ดเหนื่อยกับชีวิตมามากพอแล้ว ขอพัก และเติมความรักให้กับหัวใจหน่อยดีกว่า
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
บางคน “ดิ้นรน” ทำทุกวิถีทาง (แม้แต่หลุดออกจากความเป็นมนุษย์ ไม่คำนึงถึงเรื่องศีลธรรม เพียงเพราะต้องการค้นหาความรัก) บางคน “ยอมเสียสละ” ทุกอย่าง (ครอบครัว เงินทอง ฐานะทางสังคม เกียรติยศ เพื่อแลกมาด้วย “ความรัก”)
และเราเชื่อว่า ก็คงมีคนอีกหลายๆคน ที่ได้รับ “ความรักแท้” มาแบบง่ายๆ โดยที่พวกเขาไม่ต้อง “ดิ้นรน” เลยสักนิด
แตกต่างกันไป ตามบุญและกรรม (ความเชื่อของพุทธศาสนา) ที่แต่ละคน “สั่งสม” กันมาแต่ชาติปางก่อน
เราเป็นคนนึง ที่ชอบนั่งดู และสังเกตุชีวิตของคนในโลกนี้ มองดูพวกเขาดิ้นรน ค้นหา แสวงหา และพยายามยัดเยียดให้ก่อเกิดความรักขึ้นมา (ไม่ว่าวิธีที่เขาทำนั้น จะแลก หรือต้องสูญเสียอะไรไปโดยเปล่าประโยชน์ก็ตาม)
หากย้อนมองดูตัวเอง เรายังโชคดีกว่าคนอีกหลายๆคน ที่ยังดิ้นรนอยู่ในโลกนี้ เราเคยมีความรักที่ยิ่งใหญ่ เราเคยถูกหักหลังอย่างแสนสาหัส เราเคยถูกทำร้ายความรู้สึกอย่างรุนแรง เราเคยผิดหวังในตัวคนรัก (ที่เราคิดว่า เราเชื่อใจเขามากที่สุด) เราเคยตกอยู่ฐานะมือที่สาม (แบบไม่ได้ตั้งใจ) เราเคยคิดที่จะประชดรักในหลายๆครั้ง (แต่ก็ตัดใจไม่ทำได้ในวินาทีสุดท้าย เพราะ “สติ” ในตัวที่ยังเหลืออยู่) เราเคยใช้ “อารมณ์” ในความรัก รักโดยใช้อารมณ์ (แต่ ณ ปัจจุบัน เรียนรู้แล้วว่า “เหตุผล” อาจทำให้เจ็บน้อยกว่าแต่ก่อนได้) เราเคยอ่อนแอมากๆในความรัก และเราเคยอิจฉาคนรอบๆตัว ที่เขาสุขสมหวังในความรัก
และเราก็เชื่อว่า เพื่อนๆหลายๆคน ต้องผ่านช่วงเวลาที่ดีที่สุด และเลวร้ายที่สุด มาแล้วด้วย และเหตุการณ์ ประสบการณ์เหล่านี้แหละ ที่กำลัง “หล่อหลอม” พวกเรา ให้เข้มแข็ง และเจริญชีวิตต่อไปได้อย่างมีสติมากขึ้น
จากการเฝ้ามองดู “ความรัก” ที่แวะเวียนไป “กระตุกต่อมการแสดงออก” ของใครหลายๆคน เราจึงสรุปได้ว่า “ความรัก” (โดยตัวของมันเอง) ไม่เคย “ทำร้าย” ใครๆเลย แต่ “ความคาดหวัง” ที่คนแต่ละคนใส่ลงไปในความรักนี่สิ ที่ทำร้ายพวกเขา
ยังไงก็ขออวยพรให้ “บุคคล” ที่กำลังเดินทางตามหาความรัก หรือผู้ที่มีรักแล้ว แต่กำลังมีปัญหากระท่อนกระแท่นกันอยู่ ขอให้โชคดีนะคะ
คืนวันเสาร์ และคืนนี้ เราไปซ้อมร้องเพลงประสานเสียงที่โบสถ์ มีอยู่เพลงนึง ชื่อว่าเพลง Give thanks มีเนื้อร้องตอนนึงที่เราประทับใจมาก นั่นคือ Let the WEAK say “I’m strong.” (ชอบมากๆเลย)
พรุ่งนี้แต่เช้า เราก็จะเดินทางไป “เกาะช้าง” แล้ว ในเมื่อชีวิตที่ผ่านมาของเรา ได้ผจญภัย และเหน็ดเหนื่อยกับชีวิตมามากพอแล้ว ขอพัก และเติมความรักให้กับหัวใจหน่อยดีกว่า
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
