ณ ภูเก็ต เมื่อวานนี้แม้เราจะมีไข้อยู่บ้าน และไอหนักตลอดวัน แต่เราก็ยัง "ซ่าส์" ไม่เลิก ยังหาเรื่องออกไปขี่มอเตอร์ไซค์ "โต้แดด ลม และฝน" เล่น (แหม มาอยู่ภูเก็ต 6 วันแล้ว ยังไม่ได้เที่ยวไหนมากมายเลย) แต่ถ้าจะหนีออกไปเที่ยว แดดก็ร้อน ฝนก็ตกบ้าง หยุดบ้าง เราจึงขี่มอเตอร์ไซค์ไปไหนไม่ไกลมาก
โดยปกติทุกเช้า เราต้องตื่นไปหา "อาหารเช้า" ที่ตลาด แถวๆที่พัก (แต่เราไปไม่เคยทัน เห็น "รูปแบบตลาดแบบเต็มๆ" เนื่องจาก เราไปทีไร "ตลาดก็ใกล้วาย" แล้วทุกที)
ตอนหัวค่ำ ความรู้สึกอยากทานอะไรเผ็ดๆ มา "ตงิดๆ" ที่กระเพาะ (ตอนเที่ยงเราทานข้าว กับต้มจืด จืดมาก) เราจึงขี่มอเตอร์ไซค์ไปหาอาหารทะเล จำพวก "ปูนึ่ง" ทาน และทุกอย่างก็ดูเหมือนเป็นใจ เพราะมีปูม้าสดๆ เป็นๆ ขายอยู่ริมถนน (ร้านนี้ เราเคยไปทาน หอยแมลงภู่ลวก แล้วครั้งนึง น้ำจิ้มเผ็ดอร่อยมาก และไม่ค่อยหวาน) เราไม่รอช้า ไปเลือกเอาปูม้าเนื้อ 3 ตัว ปูม้าไข่ 2 ตัว ทั้งหมด 1 กิโล 2 ขีด พอดี และซื้อห่อหมกหนึ่งกระทง ค่าเสียหาย 285 บาท
เมื่อมาถึงที่พัก เราก็ตะลุยกิน แบบเอร็ดอร่อย ปูม้าที่นี่ อร่อยไม่แพ้ ที่อ่างศิลา และระยอง ที่เรามักชอบไปทานเป็นประจำเลย (นี่ถ้าเอาปูม้าเป็นๆ ขึ้นเครื่องได้นะ เราเอากลับ กทม. ไปฝากคุณแม่ และคุณพ่อแล้ว)
เขียนเรื่องส่วนตัวเสียเยอะ มาเข้าเรื่องดีกว่าเนอะ
ในชีวิตของคนๆนึง นอกจาก ความต้องการที่จะประสบความสำเร็จ (ในปัจจัยพื้นฐาน) ในเรื่องการงาน การศึกษา และฐานะแล้ว เรื่อง "ความรัก" ก็เป็นประเด็นหลักของชีวิตมนุษย์เราเช่นเดียวกัน
งานเขียนเมื่อวานเป็นงานเขียนเกี่ยวกับ "ช่วงวัยที่แตกต่าง ทำให้มีมุมมองที่เปลี่ยนไป" แต่ "ไม่ว่าจะอยู่ในวัยไหน" มนุษย์เราก็ยังคงมี "จุดหมายเดิม" นั่นคือ "ความต้องการที่จะรักใครสักคน ถูกรักจากใครสักคน อยู่ร่วมกับใครสักคน และแบ่งปันความทุกข์ และความสุขกับใครสักคน"
แต่ก็ไม่ใช่ว่า ทุกคน จะสามารถ "เดินทาง และข้ามผ่านอุปสรรค" เพื่อให้ไปถึง "จุดหมาย" ได้อย่างง่ายดาย
ประเด็นที่ทำให้ไม่สามารถไปถึงจุดหมาย (ในการพบรักแท้) ก็คือ
"เดินหลงทาง" (มัวแต่ไป "หลง" ความรักที่จอมปลอม และหลอกลวง คิดว่านั่นคือ “รักแท้” )
"หยุดเดินทางเสียเฉยๆ" (แค่เจออุปสรรคความรักเล็กๆน้อย ก็ยอมแพ้ ไม่มีแรงสู้ต่อ ขออยู่คนเดียว ตายแบบเหี่ยวเฉาเพียงลำพัง)
"เลือกใช้ทางลัด" (ใช้เงิน เล่ห์เหลี่ยม เพื่อให้ได้มาซึ่งความรัก แต่สุดท้าย ก็ไม่เจอความรักแท้)
"ไม่มียานพาหนะ และทรัพยากร ที่จะเดินทางต่อไป" (อาจมัวแต่หลงวนเวียน เอา "หัวใจ" ไปฝากไว้กับคนที่ไม่สมควร คนที่ไม่รักเรา แต่เราก็เลือกที่จะรอ และก็รอเขาอยู่นั่น สุดท้ายก็เดินต่อไปไม่ได้)
แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดๆ มนุษย์เราก็ยังคงฝันถึง "ความรักแท้" ที่เขาคิดว่าอยู่ไกลแสนไกล แต่ยิ่งมองหา ความรักเหล่านั้น ยิ่งไกลออกมา เพราะจริงๆแล้ว "รักแท้นั้น อยู่ข้างๆใจเรานั่นเอง" เพราะ "รักแท้ มีจุดสตาร์ทที่ตัวเรา และใช้หัวใจเราเป็นตัวขับเคลื่อน" หากคุณยังพึ่งตัวช่วย หรือหลงไปกับสิ่งลวงต่างๆแล้ว คุณก็คงไม่มีวันได้พบ "รักแท้"
และหาก "การเดินทาง" ของคุณถึงจุดสิ้นสุด คุณได้พบกับความรักที่คุณเฝ้าใฝ่ฝันหาแล้ว ชีวิตคุณก็จะ "สมบูรณ์" ที่สุด (แต่ขอย้ำนิดนึงนะคะ ถึงแม้คุณจะได้ "ความรัก" ที่ต้องการแล้ว หากคุณไม่บำรุง รักษา และถนอมมันอย่างดีแล้ว คุณก็อาจ "เสี่ยง" กับการเสียมันไปได้เช่นกัน
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
