เมือคืนเรากลับมาแบบ "หมดสภาพ" เหนื่อยมากเลย ยาวมาตั้งแต่วันศุกร์ และวันนี้เราก็ต้องตื่นแต่เช้า เพื่อไป เข้าโบสถ์ (แทบไม่อยากจะลุกเลย แต่ก็ต้องลุก) เสร็จแล้วตอนเที่ยงก็ไปเดินเล่น พารากอน (รถเยอะมาก หาที่จอดรถยากมาก ตัดสินใจผิด เพราะตอนแรกว่าจะจอดรถไว้ที่โบสถ์ และนั่งรถเมล์ไป แต่ด้วยอากาศที่ร้อน ก็เลยเปลี่ยนใจกระทันหัน ขับรถไปเองดีกว่า)
เมื่อทำธุระเสร็จแล้ว เราก็เดินไปเรื่อยๆ พยายามคิดอะไรไปเรื่อยๆ หลายๆวันนี้มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น ทั้งเรื่องที่ให้ยิ้ม ร้องไห้ หัวเราะ และกังวลใจ หลายๆครั้ง เวลาที่เรารู้สึก สับสน เช่นนี้ เราจะพยายามรวบรวมสมาธิ และวิธีหนึ่งก็คือ "หากิจกรรม" อะไรทำสักอย่าง
หลังจากคิดอยู่นาน ประกอบกับใกล้ "เทศกาลคริสต์มาส" แล้วด้วย พลันให้เราคิดถึงคนๆนึง นั่นคือ "Gang-luk-dek” เรารู้จักเขามาก็ 2 ปี 10 เดือนแล้ว เขาเสมอต้นเสมอปลายเสมอ ดอกไม้ที่เคยส่งมาวันที่ 21 ก็ยังคงส่งมาเช่นเดิม เราเป็น "ผู้รับ" มาโดยตลอด จนกระทั่ง เมือ คริสต์มาสปีที่แล้ว เราได้ ถักผ้าพันคอให้เขาผืนหนึ่ง และเราก็มอบผ้านั้นให้กับเขา ด้วยตัวของเราเอง และคริสต์มาสปีนี้ก็เช่นกัน เราไม่รู้จะให้ของขวัญชิ้นใดแก่เขาดี แต่ตอนนี้ เราเริ่มมีจุดหมายแล้ว เราว่า "เราจะถักหมวกไหมพรมให้กับเขา" ไม่รู้ว่า เขาจะชอบหรือเปล่า แต่วันนี้ เราก็ได้ซื้อไหมพรมมาแล้ว (สีเขียว สีที่เขาชอบ) นั่งทำเกือบตลอดทั้งวัน ใกล้เสร็จแล้ว คิดว่า ก่อนเที่ยงคืน คงเสร็จ ทำเสร็จแล้ว เราจะนำไปมอบให้กับเขาด้วยมือของเราเอง
หมวกใบแรกเสร็จ เราตั้งใจจะถักหมวกใบที่ 2 ให้พี่หนิง โทรไปถามเขาแล้วว่า "อยากได้สีอะไร" เขาตอบว่า "อยากได้สีขาว" เราตอบว่า "คงจะไม่ได้ เพราะกว่าจะถักเสร็จ หมวกอาจเปลี่ยนสีไปเป็นสีขาวขุ่นได้" พี่หนิง เมื่อรู้ดังนี้ กรุณาแจ้งความจำนง ถึงสีที่ต้องการด่วน มิฉะนั้น หนูจะเลือกให้พี่แบบเบ็ดเสร็จ แล้วจะมาบ่นทีหลังไม่ได้นะคะ" และเมื่อใบที่สองเสร็จ เราก็ว่าจะถักให้ตัวเองอีกหนึ่งใบ เอาสีเขียวและแดง
การถักหมวกทั้งสามใบนี้ เราคาดว่า หลังจากถักเสร็จ สมาธิ และเรื่องราววุ่นวายในใจคงจะหมดไป
ขอตัวไปถักหมวกต่อก่อนนะคะ ไว้พรุ่งนี้ เราจะหาเรื่องดีๆ นำมาแบ่งปันให้เพื่อนๆได้อ่านกัน
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
