ก่อนอ่านเรื่องราวในวันนี้ ขอทำความเข้าใจกับความหมายของ
“ทอม (เวลา) ราชการ” กันก่อน (กรุณาตีความและเข้าใจให้ตรงกันด้วยนะคะ เพื่อประโยชน์สูงสุดในการอ่านไดอารี่หน้านี้) หมายถึง ทอมที่นอกใจแฟน หรือคุยกับดี้ (คนอื่น) ได้แค่ในเวลาทำงาน หรือเวลาราชการ (จ.-ศ. 8.30-17.30) เพียงเท่านั้น
ดี้หลายคนอาจจะเคยเจอ ทอมจำพวกนี้ คือจริงๆแล้ว มี “เมีย” (อาจจะแก่ หรือเด็ก) ซ่อนอยู่ที่บ้านแล้ว ถ้าจะคุยกับ “สาวอื่น” ขณะที่ “เมีย” อยู่ด้วย ก็อาจจะเจอ “พระบาทา” เมียได้ ดังนั้น จึงสามารถออกมา “เริงร่า” หา “กิ๊ก” ได้เฉพาะเวลาราชการเท่านั้น (เรียกได้ว่า “ปั่นงานไป และปั่นหัวกิ๊ก” ไปได้ในเวลาเดียวกัน)
“จิ” ทอมผู้มีพันธะ (หรือเมีย) แล้ว ทำงานเป็นฝ่ายประสานงาน ของบริษัททัวร์แห่งหนึ่ง ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเมียนั้น ไม่ค่อยจะราบรื่นเท่าไหร่ เนื่องจากเมียเขาเป็นคนดุ จู้จี้ ขี้บ่น ที่สำคัญ หึง ได้ทุกเรื่อง เขาออกจะกลัวๆ และเอือมระอาเมียยิ่งนัก แต่เขาก็ต้องขอบคุณ “ความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยี” ที่นำพา “internet” โคจรเข้ามาให้เขาได้มีที่ “ระบาย” ความเหงา เขาเป็นคนนึงที่ติด MSN เป็นชีวิตและลมหายใจ สิ่งแรกเมื่อเขามาถึงที่ทำงาน คือ เปิดคอมและออนไลน์ บุพเพอาละวาด ทำให้เขาได้ไปเจอกับ “เมย์” สาวอบอุ่น เธอช่างเป็นสาวที่น่ารัก เข้าอกเข้าใจเขาไปซะทุกเรื่อง (ผิดกับเมียแก่ที่บ้าน ที่ดูเหมือนฐานะความเป็น “เมีย” จะมาพร้อมกับ “ประโยคคำถาม???” ไปซะทุกเรื่อง) เขาเริ่มต้นความสัมพันธ์กับเธอเล็กๆ ในรูปแบบของ “ตัวอักษร” (หน้าจอ msn) และก็ค่อยๆพัฒนามาเป็นรูปแบบ “เสียง” (คุยโทรศัพท์) แต่เวลาที่เขาสามารถมีให้เธอนั้น ก็ได้แค่เพียง “เวลาราชการ หรือเวลาทำงาน” เขาเท่านั้น เขาออกกฏให้เธอทำตามอย่างเคร่งครัด ถ้าจะถามว่า “เธอสงสัยในตัวเขาไหม?” เธอก็สงสัยนิดหน่อย แต่ด้วยความช่างพูด และช่างเอาใจของเขา ทำให้เธอเข้าใจ และยอมรับที่จะคบเขา ได้พูดคุยกับเขา “เฉพาะเวลาราชการ” เท่านั้น แต่ความจริงก็ไม่มีในโลก เมื่อเขาเกิดไม่สบายใน “วันและเวลาราชการ” ขึ้นมา เธอก็โทรหาเขาปกติ แต่เสียงปลายสายนั้น ไม่ใช่เสียงเขา แต่เป็นเสียง “เมีย” ที่รักและเคารพของเขา และแล้ว “สงครามน้ำลาย” ระหว่าง ดี้ 2 นาง ก็เกิดขึ้น แต่ผลของสงครามนี้ดันไปตกกับเขา (ทอมมักมาก เจ้าชู้) เพราะดี้ 2 นางนั้น ทั้งคู่ตัดสินใจทิ้งเขาไป สุดท้าย คนเจ้าชู้ และมักมาก ก็ต้องอยู่คนเดียว
ฝากไว้นะคะ สำหรับคุณทอม ที่มักจะเจ้าชู้ในเวลาราชการ คุณอาจคิดว่า “คุณแน่ คุณเก่ง ลื่นได้ดีอย่างกับปลาไหลใส่ skate” (ถ้าลื่นแบบรอดได้ทุกครั้งก็ดีไป แต่ถ้าลื่นเพลิน แล้วลืมตัวโดนจับได้ล่ะก็ ตัวใครตัวมันนะคะ)
ต้องขอประทานอภัยอย่างสูง สำหรับผู้อ่านไดอารี่เรา ที่เป็น “ทอม” ด้วย แต่คุณก็ต้องเข้าใจนะคะ ในจำนวนคนที่ดีๆ เช่นพวกคุณ อาจจะมีคนเลวๆ ปะปนอยู่เช่นกัน
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
เพลง เงียบๆคนเดียว
อย่ามาให้เจออีกเลย เฉยเฉยไปเลยดีกว่า
“ทอม (เวลา) ราชการ” กันก่อน (กรุณาตีความและเข้าใจให้ตรงกันด้วยนะคะ เพื่อประโยชน์สูงสุดในการอ่านไดอารี่หน้านี้) หมายถึง ทอมที่นอกใจแฟน หรือคุยกับดี้ (คนอื่น) ได้แค่ในเวลาทำงาน หรือเวลาราชการ (จ.-ศ. 8.30-17.30) เพียงเท่านั้น
ดี้หลายคนอาจจะเคยเจอ ทอมจำพวกนี้ คือจริงๆแล้ว มี “เมีย” (อาจจะแก่ หรือเด็ก) ซ่อนอยู่ที่บ้านแล้ว ถ้าจะคุยกับ “สาวอื่น” ขณะที่ “เมีย” อยู่ด้วย ก็อาจจะเจอ “พระบาทา” เมียได้ ดังนั้น จึงสามารถออกมา “เริงร่า” หา “กิ๊ก” ได้เฉพาะเวลาราชการเท่านั้น (เรียกได้ว่า “ปั่นงานไป และปั่นหัวกิ๊ก” ไปได้ในเวลาเดียวกัน)
“จิ” ทอมผู้มีพันธะ (หรือเมีย) แล้ว ทำงานเป็นฝ่ายประสานงาน ของบริษัททัวร์แห่งหนึ่ง ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเมียนั้น ไม่ค่อยจะราบรื่นเท่าไหร่ เนื่องจากเมียเขาเป็นคนดุ จู้จี้ ขี้บ่น ที่สำคัญ หึง ได้ทุกเรื่อง เขาออกจะกลัวๆ และเอือมระอาเมียยิ่งนัก แต่เขาก็ต้องขอบคุณ “ความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยี” ที่นำพา “internet” โคจรเข้ามาให้เขาได้มีที่ “ระบาย” ความเหงา เขาเป็นคนนึงที่ติด MSN เป็นชีวิตและลมหายใจ สิ่งแรกเมื่อเขามาถึงที่ทำงาน คือ เปิดคอมและออนไลน์ บุพเพอาละวาด ทำให้เขาได้ไปเจอกับ “เมย์” สาวอบอุ่น เธอช่างเป็นสาวที่น่ารัก เข้าอกเข้าใจเขาไปซะทุกเรื่อง (ผิดกับเมียแก่ที่บ้าน ที่ดูเหมือนฐานะความเป็น “เมีย” จะมาพร้อมกับ “ประโยคคำถาม???” ไปซะทุกเรื่อง) เขาเริ่มต้นความสัมพันธ์กับเธอเล็กๆ ในรูปแบบของ “ตัวอักษร” (หน้าจอ msn) และก็ค่อยๆพัฒนามาเป็นรูปแบบ “เสียง” (คุยโทรศัพท์) แต่เวลาที่เขาสามารถมีให้เธอนั้น ก็ได้แค่เพียง “เวลาราชการ หรือเวลาทำงาน” เขาเท่านั้น เขาออกกฏให้เธอทำตามอย่างเคร่งครัด ถ้าจะถามว่า “เธอสงสัยในตัวเขาไหม?” เธอก็สงสัยนิดหน่อย แต่ด้วยความช่างพูด และช่างเอาใจของเขา ทำให้เธอเข้าใจ และยอมรับที่จะคบเขา ได้พูดคุยกับเขา “เฉพาะเวลาราชการ” เท่านั้น แต่ความจริงก็ไม่มีในโลก เมื่อเขาเกิดไม่สบายใน “วันและเวลาราชการ” ขึ้นมา เธอก็โทรหาเขาปกติ แต่เสียงปลายสายนั้น ไม่ใช่เสียงเขา แต่เป็นเสียง “เมีย” ที่รักและเคารพของเขา และแล้ว “สงครามน้ำลาย” ระหว่าง ดี้ 2 นาง ก็เกิดขึ้น แต่ผลของสงครามนี้ดันไปตกกับเขา (ทอมมักมาก เจ้าชู้) เพราะดี้ 2 นางนั้น ทั้งคู่ตัดสินใจทิ้งเขาไป สุดท้าย คนเจ้าชู้ และมักมาก ก็ต้องอยู่คนเดียว
ฝากไว้นะคะ สำหรับคุณทอม ที่มักจะเจ้าชู้ในเวลาราชการ คุณอาจคิดว่า “คุณแน่ คุณเก่ง ลื่นได้ดีอย่างกับปลาไหลใส่ skate” (ถ้าลื่นแบบรอดได้ทุกครั้งก็ดีไป แต่ถ้าลื่นเพลิน แล้วลืมตัวโดนจับได้ล่ะก็ ตัวใครตัวมันนะคะ)
ต้องขอประทานอภัยอย่างสูง สำหรับผู้อ่านไดอารี่เรา ที่เป็น “ทอม” ด้วย แต่คุณก็ต้องเข้าใจนะคะ ในจำนวนคนที่ดีๆ เช่นพวกคุณ อาจจะมีคนเลวๆ ปะปนอยู่เช่นกัน
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
เพลง เงียบๆคนเดียว
อย่ามาให้เจออีกเลย เฉยเฉยไปเลยดีกว่า
เจ็บเกินไปที่จะคบหา ไม่อยากจะมองเห็นหน้าใครใคร
ไปไกลไกลให้ห่างกัน เห็นแล้วฉันยิ่งเจ็บใจ
ไม่อยากจะได้ยินอะไร จากเธอฉันไม่อยากฟัง
*อยากจะมองฟ้าที่ว่างเปล่า เหงาเหงาคนเดียวลำพัง
ให้รอยร้าวมันเจือจาง ให้ใจมันดีกว่านี้บ้างอยากให้เธอนั้นลืมทุกสิ่ง
และทิ้งฉันไว้เพียงลำพัง
ฉันต้องการทบทวนบางอย่าง อยากอยู่เงียบเงียบคนเดียว
กับเธอฉันคงไม่มี ไม่เหลืออะไรสักอย่าง
เมื่อเราเดินอยู่คนละทาง ก็อย่าตอกย้ำให้ช้ำเกินไป
เธอจะเดินไปจากฉัน ฉันก็เสียทุกอย่างไป
โปรดอย่าบอกว่าเพราะอะไร อย่าเลยฉันไม่อยากฟัง( ซ้ำ * )
ใครจะดีจะร้ายยังไง ฉันไม่ต้องการฟัง
อยากจะปลดปล่อยทุกทุกอย่าง
อยากอยู่ลำพัง อยากอยู่คนเดียว ( ซ้ำ * )
