“ความผูกพัน” มีอาณุภาพแค่ไหนกันนะ?
บางคนว่า “ความผูกพัน” นั้น เป็นเส้นใยบางๆที่ถักทอหัวใจ และความเป็นตัวตนของกันและกัน “หล่อหลอม” รวมกันเป็นหนึ่งเดียว และมีพลังเกินกว่าที่ “เวลา และความตาย” จะ “พราก” ได้
แต่อีกคนว่า “ความผูกพัน” เป็นเหมือน “สิ่งยึดเหนี่ยว” ที่ “เหนี่ยวรั้ง” คนสองคนเอาไว้ ด้วย “ความเคยชิน” เพราะปราศจากสิ่งนี้ ชีวิตของคนสองคนนั้น อาจพบกับ “อิสระ และเสรีภาพ” ก็เป็นได้
แต่ไม่ว่าจะมองในมุมใดๆก็ตาม “ความรู้สึกผูกพัน” นั้น ก็เป็น “พลังในด้านบวก” ที่ใช้ “ขับเคลื่อน” ลมหายใจ และเป็นพลังชีวิตให้กับผู้ที่กำลังสิ้นหวังได้อย่างดีเยี่ยม
“ฉันเปิดหน้าต่างไป “สูด” กลิ่นไอยามเย็น ขณะที่พระอาทิตย์กำลังลาลับขอบฟ้า แต่กลับสัมผัสได้ถึง “กลิ่นไอ” บางอย่าง เป็น “พลัง” ที่วิ่งตรงเข้ามากระทบขั้วหัวใจ แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย “ไออุ่น” นั้น “กระตุ้น” ให้ฉันมี “รอยยิ้ม” เกิดขึ้นที่มุมปาก (อย่างฉับพลัน) ฉัน “รับรู้” ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของคุณ ที่อยู่ไม่ไกลไปจากฉัน “คุณกลับมาแล้วหรือคนดี? หัวใจของเราสองดวงได้มาเต้นใกล้ๆกันอีกครั้งแล้วหรือ? (ไหนคุณบอกว่า จะเดินทางกลับมาพรุ่งนี้ไง?)” ฉันไม่รอช้า หยิบโทรศัพท์ส่งข้อความไปหาคุณ “คุณอยู่ที่เมืองไทยแล้วใช่ไหม?” คุณส่งตอบกลับมาว่า “ใช่แล้ว”
เห็นไหมล่ะ? “พลังแห่งความผูกพัน” นั้น ไม่เคยหลับไหล แม้เวลาจะผ่านไปเนิ่นนานสักแค่ไหน? ไม่ว่าเราจะอยู่ห่างไกลกันแค่ไหน? ไม่ว่าหัวใจของเราทั้งสองนั้นจะเต้นเพื่อกันและกันอยู่หรือเปล่า? แต่ฉันยังคงสัมผัสไออุ่นของคุณได้ อย่างไม่มีวันที่จะลบเลือน (อย่างน้อยค่ำคืนนี้ ฉันก็จะได้นอนหลับสนิท อยู่ในอ้อมกอดแห่งลมหายใจของคุณ)
เพลง ฉันทำเพื่อเธอ - ตอง ภัครมัย โปรตระนันท์
บางคนว่า “ความผูกพัน” นั้น เป็นเส้นใยบางๆที่ถักทอหัวใจ และความเป็นตัวตนของกันและกัน “หล่อหลอม” รวมกันเป็นหนึ่งเดียว และมีพลังเกินกว่าที่ “เวลา และความตาย” จะ “พราก” ได้
แต่อีกคนว่า “ความผูกพัน” เป็นเหมือน “สิ่งยึดเหนี่ยว” ที่ “เหนี่ยวรั้ง” คนสองคนเอาไว้ ด้วย “ความเคยชิน” เพราะปราศจากสิ่งนี้ ชีวิตของคนสองคนนั้น อาจพบกับ “อิสระ และเสรีภาพ” ก็เป็นได้
แต่ไม่ว่าจะมองในมุมใดๆก็ตาม “ความรู้สึกผูกพัน” นั้น ก็เป็น “พลังในด้านบวก” ที่ใช้ “ขับเคลื่อน” ลมหายใจ และเป็นพลังชีวิตให้กับผู้ที่กำลังสิ้นหวังได้อย่างดีเยี่ยม
“ฉันเปิดหน้าต่างไป “สูด” กลิ่นไอยามเย็น ขณะที่พระอาทิตย์กำลังลาลับขอบฟ้า แต่กลับสัมผัสได้ถึง “กลิ่นไอ” บางอย่าง เป็น “พลัง” ที่วิ่งตรงเข้ามากระทบขั้วหัวใจ แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย “ไออุ่น” นั้น “กระตุ้น” ให้ฉันมี “รอยยิ้ม” เกิดขึ้นที่มุมปาก (อย่างฉับพลัน) ฉัน “รับรู้” ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของคุณ ที่อยู่ไม่ไกลไปจากฉัน “คุณกลับมาแล้วหรือคนดี? หัวใจของเราสองดวงได้มาเต้นใกล้ๆกันอีกครั้งแล้วหรือ? (ไหนคุณบอกว่า จะเดินทางกลับมาพรุ่งนี้ไง?)” ฉันไม่รอช้า หยิบโทรศัพท์ส่งข้อความไปหาคุณ “คุณอยู่ที่เมืองไทยแล้วใช่ไหม?” คุณส่งตอบกลับมาว่า “ใช่แล้ว”
เห็นไหมล่ะ? “พลังแห่งความผูกพัน” นั้น ไม่เคยหลับไหล แม้เวลาจะผ่านไปเนิ่นนานสักแค่ไหน? ไม่ว่าเราจะอยู่ห่างไกลกันแค่ไหน? ไม่ว่าหัวใจของเราทั้งสองนั้นจะเต้นเพื่อกันและกันอยู่หรือเปล่า? แต่ฉันยังคงสัมผัสไออุ่นของคุณได้ อย่างไม่มีวันที่จะลบเลือน (อย่างน้อยค่ำคืนนี้ ฉันก็จะได้นอนหลับสนิท อยู่ในอ้อมกอดแห่งลมหายใจของคุณ)
เพลง ฉันทำเพื่อเธอ - ตอง ภัครมัย โปรตระนันท์
เราไม่เคยรู้ ไม่เคยแสดงถ้อยคำ
แจ่มชัดเพียงการกระทำจากในใจ
และไม่เคยพูดจา ไม่มีคำอธิบาย
ส่วนลึกลงไปที่ใจมีให้กัน
เราไม่อาจรู้ ทำไมเมื่อใครร้าวราน
ก็ร้าวสะเทือนแทนกันได้มากมาย
เมื่อคนนึงร้อนรน ต้องมีคนหนึ่งร้อนใจ
ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดไม่รู้ตัว
* ทุ่มเทเอาชีวิตเข้าเสี่ยง ไม่อาจทนให้เธอเจ็บ
เหมือนสองคน หนึ่งหัวใจไม่อาจแยกกัน
เจ็บปวดแทนได้ทุกอย่าง
ใช้หัวใจเป็นเกราะป้องกัน
ก็ยอมทั้งนั้นเมื่อฉันทำเพื่อเธอ
(จะอยู่ยังไง หากฉันต้องเสียเธอ)
เราต่างคงรู้ ว่าคำหมื่นพันถ้อยคำ
ไม่ชัดเท่าการกระทำอย่างที่เห็น
สิ่งที่เรารู้ดี มีเพียงใจที่ชัดเจน
ไม่รักก็คงไม่เป็นเช่นนี้เลย
