เราเป็นคนนึงที่ชอบ “ศึกษา ค้นคว้า เรียนรู้” สิ่งแปลกๆใหม่ๆ เพราะเราเชื่อว่า “การเรียนรู้ไม่มีวันจบสิ้น ตราบใดที่เรายังต้องหายใจอยู่ในโลกใบนี้” และวิชาต่อไปที่เราจะลงเรียนนั้น คือ “การจัดดอกไม้” เราไม่ได้เป็นดี้หวาน ออกจะห้าวๆซะด้วย แต่ก็ไม่รู้ทำไมนะ อยากที่จะเรียนจัดดอกไม้จัง
เหตุผลที่เราให้กับตัวเองในการเรียนอันนี้ก็คือ “ชีวิตเราก็เหมือนแจกันดอกไม้ การที่เราจะจัดแจกันดอกไม้ให้สวยนั้น ไม่จำเป็นที่เราจะต้องคัดเลือกดอกไม้ที่สวยที่สุด แพงที่สุด ดีที่สุด มาปักลงในแจกัน แต่เป็นการนำดอกไม้หลากหลายสี หลากหลายความสวยงาม หลากหลายชนิด ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี สวยหรือไม่สวย มาผสมรวมกันในแจกัน ให้ออกมา “สมดุล และพอดี” ที่สุด และนั่นคือความหมายของชีวิต” ก็มาเอาใจช่วยเรานะคะว่า “ดี้บ้านๆ ห่ามๆ อย่างเรา จะเรียนจัดดอกไม้ออกมาในรูปแบบไหน” (และวันนี้เราได้ดู DVD หนังเลสเบี้ยนเรื่อง Imagine Me & You เลสคนนึงเป็นเจ้าของร้านดอกไม้ ยิ่งประทับใจ และผลักดันอยากให้เราจัดดอกไม้เก่งๆจัง)
ในบรรดาวิชาที่เราเรียนนั้น มีหลายวิชาที่เราตั้งใจเรียนมาก และทำได้ดีด้วย แต่กลับไม่สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ นั่นคือ การเรียนดูไพ่ยิบซี (ขอบอกเราดูแม่นมากๆๆๆๆ) แต่เราไม่กล้าดูให้ใคร เพราะเรากลัวว่าแม่นเกินไป (นี่ไม่ได้พูดยอตัวเองนะ) อีกวิชา เรียนการทำ Cocktail เราขึ้นชื่อในหมู่เพื่อนสนิทมากเรื่องการผสม cocktail แต่เนื่องจากเราไม่ทาน Alcohol ทำให้เราไม่ได้ทำให้ตัวเองทานเสียเท่าไหร่ (เพื่อนๆคนไหนสนใจ อยากให้เราไปจัด party ให้ที่บ้าน ติดต่อด่วน) ยังมีอีกหลายวิชาที่เราเรียนแล้วใช้ประโยชน์ได้ บ้างเช่น เรียนทำเล็บ เรียนแต่งหน้า เรียนเสริมสวย เรียนตัดผม (โดยเฉพาะทรงทอมๆ) เรียนทำอาหาร วิชาที่เราคิดว่าจะต้องเรียนให้ได้ในอนาคต ก็มีซ่อมแซมเสื้อผ้า เรียนตัดรองเท้า แต่วิชาที่เราใฝ่ฝันและสนใจที่สุด (เคยมีโอกาสเรียนแล้วแค่ไม่กี่ชั่วโมง) คือ ภาษาลาติน (เรามีความชอบส่วนบุคคลกับภาษานี้มาก)
วันนี้เป็นอีกวันที่เป็น “วันหยุด” ของเรา เราออกไป “ทัวร์ส่องทอม” ตอนเที่ยงๆ กลับมาก็นอนพัก คุณแม่เตือนว่า “วันนี้เราต้องไปหาหมอฟันช่วงเย็น ดังนั้นควรจะกินเยอะๆ และนอนพักเยอะๆ เผื่อว่าหมอจะถอนฟันให้อีก (ในช่วงยังไม่ถึงเดือนที่ผ่านมา เราถอนฟันไปแล้ว 3 ซึ่)” แม่พูดไป พลางหัวเราะไป แต่โชคยังเข้าข้าง เมื่อพยาบาลโทรมาบอกว่า คุณหมอขอเลื่อนนัดเราออกไป “เย้ๆ ได้นอนอยู่บ้านแล้ว” ช่วงนี้ไม่ได้ไปเล่นโยคะเลย อยากไปเหมือนกันนะ แต่ขอเคลียร์เวลาอีกนิดก่อน
การเขียนไดอารี่ก็เป็นอีก “งานอดิเรก” นึงซึ่งเราชอบทำ แต่ถ้ามีแต่ “เวลา” แต่ปราศจาก “อารมณ์” ร่วมแล้ว งานเขียนก็ไม่สามารถออกมาได้ดีเลย เราขอไปทำอารมณ์ก่อนนะคะ
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
ดอกไม้กับแจกัน
เหตุผลที่เราให้กับตัวเองในการเรียนอันนี้ก็คือ “ชีวิตเราก็เหมือนแจกันดอกไม้ การที่เราจะจัดแจกันดอกไม้ให้สวยนั้น ไม่จำเป็นที่เราจะต้องคัดเลือกดอกไม้ที่สวยที่สุด แพงที่สุด ดีที่สุด มาปักลงในแจกัน แต่เป็นการนำดอกไม้หลากหลายสี หลากหลายความสวยงาม หลากหลายชนิด ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี สวยหรือไม่สวย มาผสมรวมกันในแจกัน ให้ออกมา “สมดุล และพอดี” ที่สุด และนั่นคือความหมายของชีวิต” ก็มาเอาใจช่วยเรานะคะว่า “ดี้บ้านๆ ห่ามๆ อย่างเรา จะเรียนจัดดอกไม้ออกมาในรูปแบบไหน” (และวันนี้เราได้ดู DVD หนังเลสเบี้ยนเรื่อง Imagine Me & You เลสคนนึงเป็นเจ้าของร้านดอกไม้ ยิ่งประทับใจ และผลักดันอยากให้เราจัดดอกไม้เก่งๆจัง)
ในบรรดาวิชาที่เราเรียนนั้น มีหลายวิชาที่เราตั้งใจเรียนมาก และทำได้ดีด้วย แต่กลับไม่สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ นั่นคือ การเรียนดูไพ่ยิบซี (ขอบอกเราดูแม่นมากๆๆๆๆ) แต่เราไม่กล้าดูให้ใคร เพราะเรากลัวว่าแม่นเกินไป (นี่ไม่ได้พูดยอตัวเองนะ) อีกวิชา เรียนการทำ Cocktail เราขึ้นชื่อในหมู่เพื่อนสนิทมากเรื่องการผสม cocktail แต่เนื่องจากเราไม่ทาน Alcohol ทำให้เราไม่ได้ทำให้ตัวเองทานเสียเท่าไหร่ (เพื่อนๆคนไหนสนใจ อยากให้เราไปจัด party ให้ที่บ้าน ติดต่อด่วน) ยังมีอีกหลายวิชาที่เราเรียนแล้วใช้ประโยชน์ได้ บ้างเช่น เรียนทำเล็บ เรียนแต่งหน้า เรียนเสริมสวย เรียนตัดผม (โดยเฉพาะทรงทอมๆ) เรียนทำอาหาร วิชาที่เราคิดว่าจะต้องเรียนให้ได้ในอนาคต ก็มีซ่อมแซมเสื้อผ้า เรียนตัดรองเท้า แต่วิชาที่เราใฝ่ฝันและสนใจที่สุด (เคยมีโอกาสเรียนแล้วแค่ไม่กี่ชั่วโมง) คือ ภาษาลาติน (เรามีความชอบส่วนบุคคลกับภาษานี้มาก)
วันนี้เป็นอีกวันที่เป็น “วันหยุด” ของเรา เราออกไป “ทัวร์ส่องทอม” ตอนเที่ยงๆ กลับมาก็นอนพัก คุณแม่เตือนว่า “วันนี้เราต้องไปหาหมอฟันช่วงเย็น ดังนั้นควรจะกินเยอะๆ และนอนพักเยอะๆ เผื่อว่าหมอจะถอนฟันให้อีก (ในช่วงยังไม่ถึงเดือนที่ผ่านมา เราถอนฟันไปแล้ว 3 ซึ่)” แม่พูดไป พลางหัวเราะไป แต่โชคยังเข้าข้าง เมื่อพยาบาลโทรมาบอกว่า คุณหมอขอเลื่อนนัดเราออกไป “เย้ๆ ได้นอนอยู่บ้านแล้ว” ช่วงนี้ไม่ได้ไปเล่นโยคะเลย อยากไปเหมือนกันนะ แต่ขอเคลียร์เวลาอีกนิดก่อน
การเขียนไดอารี่ก็เป็นอีก “งานอดิเรก” นึงซึ่งเราชอบทำ แต่ถ้ามีแต่ “เวลา” แต่ปราศจาก “อารมณ์” ร่วมแล้ว งานเขียนก็ไม่สามารถออกมาได้ดีเลย เราขอไปทำอารมณ์ก่อนนะคะ
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
ดอกไม้กับแจกัน
ดอกไม้ที่เห็นว่ามันดูสวยเมื่อใส่แจกัน ได้ถามมันไหมว่าโดนบังคับหรือสมัครใจ
มีคนที่พรากมันมา อำลากิ่งก้านใบ แล้วสุดท้ายมาร้องไห้บนแจกัน
และฉันก็รู้ว่าเธอก็รักก็ห่วงเท่าไร ให้หันทางไหนก็มีเธอชี้คอยบอกกับฉันใจจริงก็รักเธอ
ทั้งรักและผูกพัน แต่ว่าใจมันทนทำตามต่อไปไม่ไหว
แค่อยากเป็นตัวเอง อยากเป็นตัวฉันคนเดิม อย่าเติมอะไรลงไป
ฉันเคยเหนื่อย ใช้ชีวิตหนักๆ มีรักก็อยากให้ผ่อนคลาย
อยากให้รักฉัน แต่ที่เป็นฉันจริงๆ อย่าทำให้เป็นใครๆ
รักเธอมาก รักเธอมากที่สุด แต่มันก็ต้องเปลี่ยนไปวันนี้ฉันจะจากไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง
อย่าคิดว่าฉันไม่แคร์ไม่รักไม่ห่วงใยใคร แค่ขอไปใช้ไปมองชีวิตในแบบลำพัง
วันนึงหากพบตัวเอง วังเวงหมดหนทาง และวันนั้นดอกไม้จะกลับมาหาแจกัน
ใจจริงก็รักเธอ ทั้งรักและผูกพัน แต่ว่าใจมันทนทำตามต่อไปไม่ไหว
แค่อยากเป็นตัวเอง อยากเป็นตัวฉันคนเดิม อย่าเติมอะไรลงไป
ฉันเคยเหนื่อย ใช้ชีวิตหนักๆ มีรักก็อยากให้ผ่อนคลาย
อยากให้รักฉัน แต่ที่เป็นฉันจริงๆ อย่าทำให้เป็นใครๆ
รักเธอมาก รักเธอมากที่สุด แต่มันก็ต้องเปลี่ยนไป
วันนี้ฉันจะจากไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง
