“ผู้หญิง” เป็นเพศที่มี “อารมณ์ปรวนแปร” ได้บ่อย อารมณ์ไม่แน่นอน ขึ้นและลง (ตามภาวะค่าเงินบาท) อาจมีผลต่อ “การส่งออก” (สื่อสารกับคนรอบข้าง คำพูดจาอาจไม่ค่อยสุภาพ ท่าทางประกอบอาจดูไม่ดี ขึ้นอยู่กับอารมณ์ ณ ตอนนั้น) และ “การนำเข้า” (รับเรื่องราวรอบข้างเข้ามา แล้วตีความโดยใช้อารมณ์ส่วนตัว) จะเห็นได้ชัดจาก “ดี้” หลายๆคน ที่อารมณ์มักไม่คงที่ บางครั้งก็หวาน (จนเลี่ยน) บางครั้งก็จืด (จนน่าเบื่อ) บางครั้งก็ขม (จนน่ากลัว) บางครั้งก็รุนแรง (จนน่าเดินหนี) แต่ภาวะต่างๆที่เกิดขึ้นนี้ มีปัจจัยอยู่ไม่กี่อย่างหรอกคะ อาจมีสาเหตุมาจาก พวกเธอเรียกร้องความสนใจ อยากได้ หรือมีความต้องการมากเกินไป จึงอาจทำให้ “ทอม” ที่มีนิสัยแมนๆ กล้าได้กล้าเสีย เกิดภาวะ “ไม่เข้าใจอารมณ์ดี้ได้ (ในฐานะที่เป็น “ดี้” เช่นกัน เราขอแนะนำให้พวกคุณเปิดใจสักนิด มองและพยายามเข้าใจพวกเธอ ถึงแม้ว่าบางทีอาจจะดูไม่มีเหตุผล งี่เง่า เป็นเด็กไม่รู้จักโตก็ตาม ก็เพราะ “รัก และฝากความหวัง” ไว้กับทอมแบบพวกคุณมากเกินไป อารมณ์แบบนี้จึงบังเกิดขึ้น)
“พี” ทอม รุ่นใหญ่ เกิดปิ๊งกับ “แอน” ดี้ รุ่นเล็ก ทั้งคู่คบกันมาได้ปีกว่าแล้ว แต่ไม่ว่าเวลาผ่านไปแค่ไหน เขาก็ไม่เคยที่จะเข้าใจในพฤติกรรมของเธอ หลายครั้งที่เธอ ทำให้เขาปวดหัวยิ่งนัก ด้วยความที่เธอเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่จะแสดงออกด้วย “สายตา ท่าทาง” ซะเป็นส่วนใหญ่ (ซึ่งการแสดงออกของเธอนั้น ก็ยากเกินกว่าที่ทอมธรรมดาเช่นเขา จะตีความได้) ครั้งล่าสุดที่ทั้งคู่ทะเลาะกัน สืบเนื่องจากที่เขาเป็นคนไม่ค่อยสังเกตุ ส่วนเธอเป็นคนไม่พูด เรื่องราวเกิดขึ้นตั้งแต่คืนวันพุธ เธอเฝ้าถามเขาตลอดคืนว่า “พรุ่งนี้เลิกงานแล้วไปไหนไหม?” เขาคิดว่า เธอต้องการให้เขารีบกลับบ้าน เขาตอบแบบเอาใจเธอว่า “ไม่ไปไหนเด็ดขาด จะรีบกลับมาบ้าน” เธอหันหลังให้เขา เขาสะกิดเธอแล้วถามว่า “เป็นอะไร” เธอตอบว่า “ไม่เป็นไรคะ” สักพักเธอหันหน้ามา ถามเขาอีกว่า “ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้ ไม่อยากดูละครที่บ้านเลย จอทีวีเล็ก ดูแล้วไม่สบายตา” เขาหันไปตอบเธอว่า “ไว้เงินเดือนออกก่อนนะ จะเปลี่ยนทีวีให้เป็นจอ 29 นิ้ว (ปัจจุบัน 21 นิ้ว)” เธอสวนกลับมาว่า “ช่วงนี้เพื่อนที่ทำงาน เขามี Trend แบบว่า ใครไปดูหนังที่เพิ่งเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ก่อน ดูแน่ ดูเจ๋ง” เขาตอบว่า “Trend อะไรบ้าบอ เอาเวลาทำงานไปนั่งจับเข่าคุยเรื่องไร้สาระ ไม่ไหวเลย ดีนะที่คุณไม่เป็นแบบพวกนั้น ไม่งั้นผมคงรู้สึกแย่แน่” เธอหันหลังกลับไปหลับ
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะทานกาแฟตอนเช้าก่อนไปทำงาน เธอเปิดหนังสือพิมพ์กางไว้ที่หน้าโฆษณาภาพยนตร์ เขาเดินออกมาเห็น ก็ดุเธอว่า “อ่านหนังสือพิมพ์แล้วเก็บด้วยสิ เกะกะจัง” เธอไม่พูดอะไร นั่งนิ่งตลอดทางที่เขาขับรถมาส่งเธอ และวันนี้ทั้งวัน เธอนั่งน้ำตาไหล เฝ้าคิดทบทวนว่า ทำไม? เขาไม่รู้ใจเธอบ้าง ว่าเธอต้องการไปดูหนัง เธอจึงไม่โทรหา และไม่รับโทรศัพท์เขาตลอดวัน ตกเย็นเธอก็ไม่พูดจา ไม่ยิ้มร่าเริง เขาถามเธอว่า “เป็นอะไร” เธอไม่ตอบ เธอเงียบไม่พูดจา ความเงียบของเธอ ทำให้เขาประสาทอยู่หลายวัน โดยที่เขาไม่รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้เธอนิ่งแบบนี้
หลายวันผ่านไป เขาเริ่มรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น จนสุดท้ายเขาทนไม่ไหว เรียกเธอมาคุย ถามไถ่ว่า “เป็นอะไร” เธอร้องไห้ไปตอบไปว่า “เขาไม่สนใจเธอเลย สิ่งที่เธอต้องการ วันนั้นเธอก็แค่อยากให้เขาพาเธอไปดูหนัง โดยที่เธอไม่ต้องเรียกร้อง บอกกล่าว อยากให้เขาพาไปแบบเต็มใจ แต่เขาไม่สังเกตุเห็นความต้องการของเธอเลย ไม่ว่าเธอจะบอกใบ้มากแค่ไหน เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอต้องการจะบอกอะไร” เขาตอบว่า “ทำไมคุณไม่บอกสิ่งที่คุณต้องการล่ะ” เธอย้อนกลับไปว่า “จำเป็นด้วยหรือ? ที่จะต้องพูดทุกอย่าง คนเราคบกัน เป็นแฟนกัน ก็ควรที่จะต้องสังเกตุพฤติกรรมกันและกันสิ ดีนะที่ฉันเป็นคนไม่เจ้าชู้ ไม่งั้นคงไปหาคนที่ทอมคนอื่นที่เขาเติมเต็มให้ฉันได้ได้ ฉันจะไม่ทนอยู่กับทอมหยาบๆอย่างคุณหรอก”
เรื่องราวนี้ได้เป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นมา ด้วยอารมณ์และความไม่เข้าใจ ทำให้เขาทั้งคู่ตัดสินใจ “เลิก” ขาดจากกัน (เขาโมโหที่เธอไม่บอกกล่าว และกระทำพฤติกรรมงี่เง่าเช่นนี้ ส่วนเธอ ก็น้อยใจที่เขาไม่เข้าใจถึงสิ่งที่เธอต้องการ)
จากเรื่องราวเล็กๆได้กลายเป็นเรื่องใหญ่โต จนเป็นสาเหตุให้คนสองคนเลิกกัน (นี่หรือ? ความรัก) เพื่อนๆหลายคนอาจเคยเจอเหตุผลที่เล็กนิดเดียว แต่ส่งผลทำให้ชีวิตคู่ต้องพังทลายลง จริงๆแล้ว ไม่ใช่ตัว “เหตุผล” หรอก ที่ทำให้คนสองคนเลิกกัน เป็นเพราะ “อารมณ์” ของพวกเขามากกว่า ถ้าพวกเขารู้จักระงับอารมณ์ และโทสะตอนนั้นได้ “จุดจบของความรัก” ก็คงจะไม่มีวันเกิดขึ้นแน่นอน
สำหรับ “ทอม” หลายครั้งชีวิตคู่ อาจจะมีบ้างที่เกิด “ภาวะการไม่เข้าใจ” คุณต้องทนกับดี้ที่งี่เง่า แสนงอน เอาแต่ใจ ไม่พูดในสิ่งที่ตนเองต้องการ แต่เราก็อยากจะให้เข้าใจ “ดี้” หน่อยว่า “ส่วนใหญ่ดี้ทั้งหลาย ปากกับใจไม่ค่อยตรงกันหรอก”
สำหรับ “ดี้” หลายครั้งที่ “อารมณ์ความต้องการ” อยู่เหนือ “เหตุผล” จึงทำให้คุณอาจใช้ “อารมณ์” มาเป็นตัวตัดสิน “ความรัก” เรียก “สติ” ตัวเองกลับมาซะ ก่อนที่จะสาย แล้วเสีย “ทอม” ไป (ท่องไว้นะคะ!~ ท. ทอมนั้นหายาก จงใช้อย่าประหยัด)
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
“พี” ทอม รุ่นใหญ่ เกิดปิ๊งกับ “แอน” ดี้ รุ่นเล็ก ทั้งคู่คบกันมาได้ปีกว่าแล้ว แต่ไม่ว่าเวลาผ่านไปแค่ไหน เขาก็ไม่เคยที่จะเข้าใจในพฤติกรรมของเธอ หลายครั้งที่เธอ ทำให้เขาปวดหัวยิ่งนัก ด้วยความที่เธอเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่จะแสดงออกด้วย “สายตา ท่าทาง” ซะเป็นส่วนใหญ่ (ซึ่งการแสดงออกของเธอนั้น ก็ยากเกินกว่าที่ทอมธรรมดาเช่นเขา จะตีความได้) ครั้งล่าสุดที่ทั้งคู่ทะเลาะกัน สืบเนื่องจากที่เขาเป็นคนไม่ค่อยสังเกตุ ส่วนเธอเป็นคนไม่พูด เรื่องราวเกิดขึ้นตั้งแต่คืนวันพุธ เธอเฝ้าถามเขาตลอดคืนว่า “พรุ่งนี้เลิกงานแล้วไปไหนไหม?” เขาคิดว่า เธอต้องการให้เขารีบกลับบ้าน เขาตอบแบบเอาใจเธอว่า “ไม่ไปไหนเด็ดขาด จะรีบกลับมาบ้าน” เธอหันหลังให้เขา เขาสะกิดเธอแล้วถามว่า “เป็นอะไร” เธอตอบว่า “ไม่เป็นไรคะ” สักพักเธอหันหน้ามา ถามเขาอีกว่า “ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้ ไม่อยากดูละครที่บ้านเลย จอทีวีเล็ก ดูแล้วไม่สบายตา” เขาหันไปตอบเธอว่า “ไว้เงินเดือนออกก่อนนะ จะเปลี่ยนทีวีให้เป็นจอ 29 นิ้ว (ปัจจุบัน 21 นิ้ว)” เธอสวนกลับมาว่า “ช่วงนี้เพื่อนที่ทำงาน เขามี Trend แบบว่า ใครไปดูหนังที่เพิ่งเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ก่อน ดูแน่ ดูเจ๋ง” เขาตอบว่า “Trend อะไรบ้าบอ เอาเวลาทำงานไปนั่งจับเข่าคุยเรื่องไร้สาระ ไม่ไหวเลย ดีนะที่คุณไม่เป็นแบบพวกนั้น ไม่งั้นผมคงรู้สึกแย่แน่” เธอหันหลังกลับไปหลับ
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะทานกาแฟตอนเช้าก่อนไปทำงาน เธอเปิดหนังสือพิมพ์กางไว้ที่หน้าโฆษณาภาพยนตร์ เขาเดินออกมาเห็น ก็ดุเธอว่า “อ่านหนังสือพิมพ์แล้วเก็บด้วยสิ เกะกะจัง” เธอไม่พูดอะไร นั่งนิ่งตลอดทางที่เขาขับรถมาส่งเธอ และวันนี้ทั้งวัน เธอนั่งน้ำตาไหล เฝ้าคิดทบทวนว่า ทำไม? เขาไม่รู้ใจเธอบ้าง ว่าเธอต้องการไปดูหนัง เธอจึงไม่โทรหา และไม่รับโทรศัพท์เขาตลอดวัน ตกเย็นเธอก็ไม่พูดจา ไม่ยิ้มร่าเริง เขาถามเธอว่า “เป็นอะไร” เธอไม่ตอบ เธอเงียบไม่พูดจา ความเงียบของเธอ ทำให้เขาประสาทอยู่หลายวัน โดยที่เขาไม่รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้เธอนิ่งแบบนี้
หลายวันผ่านไป เขาเริ่มรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น จนสุดท้ายเขาทนไม่ไหว เรียกเธอมาคุย ถามไถ่ว่า “เป็นอะไร” เธอร้องไห้ไปตอบไปว่า “เขาไม่สนใจเธอเลย สิ่งที่เธอต้องการ วันนั้นเธอก็แค่อยากให้เขาพาเธอไปดูหนัง โดยที่เธอไม่ต้องเรียกร้อง บอกกล่าว อยากให้เขาพาไปแบบเต็มใจ แต่เขาไม่สังเกตุเห็นความต้องการของเธอเลย ไม่ว่าเธอจะบอกใบ้มากแค่ไหน เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอต้องการจะบอกอะไร” เขาตอบว่า “ทำไมคุณไม่บอกสิ่งที่คุณต้องการล่ะ” เธอย้อนกลับไปว่า “จำเป็นด้วยหรือ? ที่จะต้องพูดทุกอย่าง คนเราคบกัน เป็นแฟนกัน ก็ควรที่จะต้องสังเกตุพฤติกรรมกันและกันสิ ดีนะที่ฉันเป็นคนไม่เจ้าชู้ ไม่งั้นคงไปหาคนที่ทอมคนอื่นที่เขาเติมเต็มให้ฉันได้ได้ ฉันจะไม่ทนอยู่กับทอมหยาบๆอย่างคุณหรอก”
เรื่องราวนี้ได้เป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นมา ด้วยอารมณ์และความไม่เข้าใจ ทำให้เขาทั้งคู่ตัดสินใจ “เลิก” ขาดจากกัน (เขาโมโหที่เธอไม่บอกกล่าว และกระทำพฤติกรรมงี่เง่าเช่นนี้ ส่วนเธอ ก็น้อยใจที่เขาไม่เข้าใจถึงสิ่งที่เธอต้องการ)
จากเรื่องราวเล็กๆได้กลายเป็นเรื่องใหญ่โต จนเป็นสาเหตุให้คนสองคนเลิกกัน (นี่หรือ? ความรัก) เพื่อนๆหลายคนอาจเคยเจอเหตุผลที่เล็กนิดเดียว แต่ส่งผลทำให้ชีวิตคู่ต้องพังทลายลง จริงๆแล้ว ไม่ใช่ตัว “เหตุผล” หรอก ที่ทำให้คนสองคนเลิกกัน เป็นเพราะ “อารมณ์” ของพวกเขามากกว่า ถ้าพวกเขารู้จักระงับอารมณ์ และโทสะตอนนั้นได้ “จุดจบของความรัก” ก็คงจะไม่มีวันเกิดขึ้นแน่นอน
สำหรับ “ทอม” หลายครั้งชีวิตคู่ อาจจะมีบ้างที่เกิด “ภาวะการไม่เข้าใจ” คุณต้องทนกับดี้ที่งี่เง่า แสนงอน เอาแต่ใจ ไม่พูดในสิ่งที่ตนเองต้องการ แต่เราก็อยากจะให้เข้าใจ “ดี้” หน่อยว่า “ส่วนใหญ่ดี้ทั้งหลาย ปากกับใจไม่ค่อยตรงกันหรอก”
สำหรับ “ดี้” หลายครั้งที่ “อารมณ์ความต้องการ” อยู่เหนือ “เหตุผล” จึงทำให้คุณอาจใช้ “อารมณ์” มาเป็นตัวตัดสิน “ความรัก” เรียก “สติ” ตัวเองกลับมาซะ ก่อนที่จะสาย แล้วเสีย “ทอม” ไป (ท่องไว้นะคะ!~ ท. ทอมนั้นหายาก จงใช้อย่าประหยัด)
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
