Recent News

Powered by eSnips.com

วันเสาร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ด้วยความอยากรู้...

เนื่องจาก “มนุษย์” เป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบเรียนรู้ คิดค้น ทำให้มนุษย์ไม่หยุดที่จะสรรหา ค้นหา ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ ส่วนใหญ่ชอบอยากรู้อยากลอง อยากทดสอบ และประเมินผลด้วยตนเอง (สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น) และเพราะปัจจัยนี้แหละ ทำให้เกิด “ความวุ่นวาย” พร้อมๆกับ “ความรื่นเริง” ให้กับสังคมสำหรับบางคนที่ชอบทานอาหาร ก็จะลองชิม ค้นหาเมนูจากร้านอาหารที่อร่อยที่สุด สนุกสนาน และผจญภัยกับการทานอาหาร ผ่านการชิมมา ทุกร้าน ทุกเมนู ไม่ว่าจะอร่อยถูกปากหรือไม่ก็ตาม พวกเขาเหล่านั้นก็มีความสุขที่ได้ “ชิม”สำหรับบางคนที่ชอบลองสิ่งแปลกๆใหม่ๆ ลองสิ่งเสพติด จำพวก ยาม้า ยาบ้า...

วันพุธที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

A MAN

ปัญหาเรื่อง “มีผู้ชายเข้ามาเล่นในเวปของ ญ รัก ญ” (ไม่ว่าพวกเขาจะทำเพราะ “โง่” จนรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือ “งี่เง่า” จนหมดปัญญา หาผู้หญิงจากเวปอื่นๆ ก็ตาม) เราถือว่า เป็น “การกระทำ” ที่ “ลูกผู้ชายตัวจริง” (ดื่มกระทิงแดง) เขาไม่ทำกันหรอก ถ้าพวกเขาคิดว่าเป็น “การท้าทาย” สุดๆในชีวิต ที่จะจีบ “ ทอม ดี้ หรือเลส” สักคน และเปลี่ยน “รสนิยม” พวกเธอ จาก “สัมผัสอันอ่อนนุ่ม” (แบบ ญ รัก ญ) ไปสู่ “ความใคร่ที่จะเจริญพันธุ์” นั้น ก็คงจะมีพวก ญ รัก ญ (ไม่แท้) จำนวนเล็กน้อยเท่านั้นแหละ ที่จะ “หน้ามืด” ไปกับพวกคุณเรื่องราวในไดอารี่วันนี้ เราได้รับรู้ และรู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง...

วันเสาร์ที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

หญิงชราผู้ยิ่งใหญ่

ช่วงนี้เรายุ่งมากๆ ทำให้ไม่มีเวลาได้ “เรียบเรียงเรื่องราว” วันนี้พอมีเวลาก่อนจะเข้านอน เพื่อตื่นขึ้นมาทำกิจกรรมในตอนเช้า เราได้เข้าไปอ่านอะไรเรื่อยเปื่อย แล้วไปเจอกับเรื่องราวนี้เข้า (โดยบังเอิญ) อ่านแล้วรู้สึก “โดนใจอย่างแรง” จึงขออนุญาติ นำมาลงในไดอารี่ของเราภาพหญิงชรา ที่เดินหาบขนมขายอยู่ริมถนน ทำให้ผมหยุดชะงักอยู่ชั่วขณะ แม้ว่าแกจะเดินจากไปแล้ว แต่ภาพหญิงแก่ที่ยกมือขึ้นปาดเหงื่อ เดินฝ่าเปลวแดดออกไปนั้น ยังคงติดตรึงอยู่ในสายตาของผม จนยากที่จะสลัดออก มือหยาบกร้าน ที่มีแต่เส้นเอ็นปูดโปนของหญิงแก่ ทำให้ผมนึกถึงมือของผู้หญิงคนหนึ่ง “ผู้หญิง” ซึ่งทำทุกอย่างเพื่อลูกน้อยของตน...

วันศุกร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

พิการด้านความรัก

โชคชะตา หรือ จุดเปลี่ยนผันของชีวิตกันนะ??? ที่เล่นตลกกับคนเรา บางคนเกิดมา “มีพร้อม” ทุกอย่าง (ไม่ว่ารูปสมบัติ หรือคุณสมบัติ) แต่บางคนเกิดมา “ไม่พร้อม” ต้องกระเสือกกระสน ดิ้นรนเอาชีวิตรอดอยู่ในสังคม แต่เราเชื่อมั่นอยู่อย่างนึงว่า “แม้เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะปฏิบัติ และเลือกเดินในทางที่ถูก และควร เพื่อที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตได้”“ปุ้ย” ดี้สาวหน้าตาน่ารัก เธอมีทุกอย่างพร้อม ขาดอยู่อย่างเดียวก็คือ “คนรัก” เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจจะคบกับทอมคนไหน เธอมักจะคบไม่เคยยืด อย่างมากสุดก็ 3 เดือน (เธอพยายามที่จะอดทน กับพวกเขามากแค่ไหน?...

วันพฤหัสบดีที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ความเป็น "ดี้"

“ดี้” ในความหมายของ Revealtomdy คือ “ผู้หญิงคนนึง ที่พอใจ และรู้สึกปลอดภัย เมื่อได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วม และทำกิจกรรม (เข้าจังหวะ) กับผู้หญิงอีกคน ที่มีบุคลิกแมนๆ ที่ต้องมากด้วยความเป็นผู้นำ และบริโภคความรับผิดชอบเป็นอาหารเสริมทุกวัน”ในอดีต บทบาทการมี Sex ของดี้ในประเทศไทย เป็นเพียง “ผู้รับ” ฝ่ายเดียวเท่านั้น แต่หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่อเมริกาทิ้งระเบิดปรมาณูลงไปที่ญี่ปุ่น ผงกัมมันตภาพรังสี ได้แผ่มาถึงประเทศไทย ทำให้ลูกหลาน “อังศุมาลิน” พวกดี้รุ่นหลังๆ mutant ตัวเอง กลายเป็น “ดี้ขยัน หรือดี้ทูเวย์” ไปโดยปริยาย“ดี้” แบ่งออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆประเภทแรก...

วันพุธที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

โรคกลัว SEX

ถ้าจะพูดถึงเรื่อง SEX ซึ่งเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน คนที่เป็น “ทอม” (ผู้ให้ หรือผู้กระทำ) และ “ดี้” (ผู้รับ หรือผู้ถูกกระทำ) นั้น ใช่ว่าทุกคนที่ “สำรวจและยอมรับตัวเอง” ว่าเป็น “ทอมและดี้” แล้ว จะ “บรรลุนิติภาวะ หรือเชี่ยวชาญ” ในเรื่อง SEX เพียงพอ ยังมีคนที่ยัง “อ่อนหัด และห่วยแตก” อีกเป็นจำนวนมากในสังคมของเรา“เค” ทอมวัย 26 ผู้เชี่ยวชาญในเรื่อง Sex เรียกได้ว่า ผ่านการผจญภัยมาอย่างโชกโชน แค่เขา “กระดิก” นิ้ว สาวๆทั้งหลายต่าง “น้ำแตกกระเจิง” แต่สำหรับสาวใน Spec เขา ต้องการแฟนที่เรียบร้อย น่ารัก อ่อนหวาน เขามาเจอ “รุ้ง” ดี้วัย 21 ผู้ไม่เคยผ่านการมีแฟนมาเลยสักคนในชีวิต...

วันศุกร์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

เรื่องของทอม

“ความรักทำให้คนตาบอด” หรือ “คนยอมตาบอดก็เพราะรัก” ไม่ว่าจะสำนวนไหน ยุคสมัยไหน อานุภาพ “ความรัก” ก็ไม่เคยที่จะลดน้อยลงเลย เพราะ “ความรัก ทำให้คนหลายคน ยอมเป็นคนดีที่สุด หรือแม้กระทั่ง เลวที่สุด ได้ในเวลาเดียวกัน”“ความรัก” เป็นพลังที่ขับเคลื่อนโลกของเราให้น่าอยู่ แต่ถ้า “พลังวิเศษ” นี้ ถูกนำไปตีความในทางที่ผิด หรือจากคนที่ไม่เข้าใจอย่างลึกซึ้ง ก็อาจจะเป็น “ภัยมหันต์” ได้เช่นกันวันนี้เป็นเรื่องของ ทอมโง่ๆ เซ่อๆ คนนึงนามว่า “เป็ด” เขาเป็นแฟนกับดี้น่ารัก แต่ “ไม่รู้จักพอ” นางนึง นามว่า “ชาม” เขาคบกับเธอมาหลายปี เธอเป็นคนเจ้าชู้มาก เธอชอบลอง ทอมแปลกใหม่เสมอ...

วันพฤหัสบดีที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

รักแต่พอดี

“แปลกไหม” เวลาที่เรา “เศร้าเสียใจ” กับการเดินจากไปของใครบางคน เรามักไปไหนไม่ได้ไกล ทานอะไรไม่ค่อยลง เอาแต่นั่งมองเหม่อ ใจสั่นๆ หวิวๆ เหมือนหัวใจจะหยุดเต้นอยู่บ่อยๆ เอาแต่กล่าวโทษว่า “ความรักทำร้ายชีวิต” จนต้องติดกับ และเป็นทุกข์อยู่ตลอดเวลา ทั้งๆที่ความเป็นจริงแล้ว ความรักมีเหลี่ยมมุมที่สวยงาม และไม่เคยทำร้ายใคร แต่เป็นเพราะเรา “ปิดกั้นตัวเอง” ใส่ร้ายความรักต่างๆนาๆ และไม่เคยเหลียวมามองดูตัวเอง ไม่ยอมรับความจริง คอยแต่ปฏิเสธความดีงามที่มีอยู่รอบตัวต่างหาก “เราจึงเป็นทุกข์ และจมปลักอยู่อย่างนั้น”ชีวิตจะ “ดีหรือร้าย” หรือ “สุขหรือทุกข์” ขึ้นอยู่ที่เราเพียงคนเดียวเท่านั้น...

วันพุธที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

เป็นทอมเพราะ อุลตร้าแมน

เราขอย้อนไปถึง “แรงจูงใจ หรือสิ่งกระตุ้น” ที่ทำให้พวกเพื่อนๆ เป็น “ทอม” หรือ “คิดว่าตัวเองเป็นทอม” ไม่ว่าจะเป็น “ทอม Born to be หรือ ทอมเถื่อน” (เป็นทอมเป็นช่วงๆ บางทีก็กลายพันธุ์เป็น “ผู้หญิงปกติ”)เพื่อนๆเคย “สงสัย หรือตั้งคำถาม” ให้กับตัวเองไหมว่า“ทำไม? คุณต้องเป็นทอม?” “ถ้าคุณเลือกเกิดได้ จะเลือกเกิดเป็นทอมไหม?”“การเป็นทอมของคุณนั้น มีอิทธิพลมาจากคนรอบข้างคุณหรือเปล่า?”(ค่อยๆคิด แล้วตอบในใจกันนะคะ)เรื่องราวในวันนี้ เป็นแค่เรื่องราวชีวิตของ “นก” ทอมวัย 32 หัวเกรียน หน้าหวาน แต่งตัวคล้ายๆพวกเด็กแวนซ์ ที่ได้บอกถึง “จุดเริ่มต้น” ของ “ความต้องการ”...

วันอังคารที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

มหันตภัย ณ วันลอยกระทง

“วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มตลิ่ง...”สุขสันต์วันลอยกระทง (ล่วงหน้า) นะคะสำหรับใครที่กำลังมีความทุกข์ อกหัก หรือรักไม่สมหวัง ก็ได้ “ฤกษ์งามยามดี” เอาความทุกข์ และประสบการณ์ที่แย่ๆเหล่านั้น ไปลอยทิ้งน้ำซะ แล้วพรุ่งนี้ก็มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ เราเชื่อว่า คงจะไม่มีใครที่ “ซวยซ้ำซวยซ้อน” ไปตลอดชีวิต (หรือว่าอาจมี???) ต้องมีใครสักคน เป็น “คนของคุณ” แน่นอนคะแต่สำหรับใครที่รู้สึกเหงา ว้าเหว่ อยากจะหาใครสักคนไปลอยกระทงด้วย เรื่องราวในวันนี้ เราก็มีอุทาหรณ์สำหรับเพื่อนๆ เอาไว้สะกิด “สติไม่ให้ประมาท” กันด้วย“เก้า” เลสคิงที่ให้ความสำคัญกับวันลอยกระทงวันนี้เสียเหลือเกิน...

วันจันทร์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

การต่อรองของความรัก

อ่าน Comment ที่เข้มข้นจาก เรื่องราวเมื่อวาน ต้องขอขอบคุณผู้ลง comment ทุกๆท่าน “คำวิจารณ์” ของคุณ เราน้อมรับด้วยใจ สำหรับเพื่อนๆที่เป็นห่วงว่า “เราจะอ่อนแอ แคร์ หรือสนใจสิ่งเร้ารอบข้างมากเกินไป จนอาจจะชักจูง และนำพา เข้ามาในตัวเรา” ขอ “ยืนยัน” คะ ว่า “ไม่มีทาง” เราจะกลับมา “สานต่อ” จุดประสงค์แรก ที่เราตั้งใจ เมื่อวันแรกที่เริ่มงานเขียน เราจะถ่ายทอดออกมา โดยไม่สนใจว่าจะมีคนเข้ามาอ่านมากแค่ไหน? หรือ พูดจาถึงงานเขียนว่าอย่างไร? หรือ คุณจะได้รับ หรือไม่ได้รับประโยชน์อะไรจากการเสียเวลามานั่งติดตามอ่านเรื่องราวของเราหรือเปล่า? (คุณนำพาจุดประสงค์ใดเข้ามาอ่าน...

วันอาทิตย์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

"ทอมเด็ก"

ช่วงนี้ “ทอมเด็ก” กำลังเป็นที่ต้องการของตลาดอย่างมาก (เราเห็นด้วยอย่างรุนแรง) ดี้ท่านใดที่ไม่เคยมีแฟนเป็น “ทอมเด็ก” ขอบอก!!! เกิดมาชาตินึง คุณต้องลอง อย่าปล่อยให้ทอมดีๆ สดๆ แกะกล่อง หลุดมือเป็นอัดขาด เดี๋ยวจะเสียชาติเกิดที่เกิดมาเป็นดี้นะจ๊ะย้อนไปเมื่อสมัยเราวัย 20 ต้นๆ ตอนนั้นเราเฝ้ามองหา ทอมอายุ 30 up เพราะอยากจะหาใครสักคนที่เป็นผู้ใหญ่ เข้ามาดูแล ให้ความอบอุ่น ชี้นำ และเป็นตัวอย่างที่ดีในการดำรงชีวิต แต่นั่นก็เป็นเพียงความคิดในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น พอเราเติบโตขึ้น ได้เห็นโลกมากขึ้น ได้รู้จักและมีประสบการณ์กับทอมวัยเดียวกัน หรืออาจจะแก่กว่าเป็น...

วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ประตูน้ำ และ พยาบาล

วันนี้เป็นวันเสาร์ “เป็นวันที่เรารอคอยมาทั้งอาทิตย์ เพราะเป็นวันที่ตื่นสายได้ และได้ทำกิจกรรมที่อยากทำ โดยไม่ต้องอยู่ภายใต้ “ขอบเขต” ของเวลา” วันนี้ตั้งใจอย่างเต็มที่ จะไป “ประตูน้ำ” แต่กว่าจะได้ไปก็บ่ายแล้วโดยปกติทุกวัน เราจะเดินทางด้วย “การขับรถ” ขับทุกๆวัน ก็เริ่มมีอารมณ์เบื่อขึ้นมา วันนี้ เราเลยอยากจะ “ขึ้นรถเมล์” ดูบ้าง ก็ได้อีก feel หนึ่ง วันนี้เราวิ่งตามรถเมล์ (คิดว่าจะไม่ทันเสียแล้ว) สนุกจังเลย ขึ้นรถเมล์นี่ พอไปถึง เราเดิน shopping เพลินไปหน่อย ออกมาจาก Platinum ฝนก็ตกพรำๆแล้ว เราเดินออกมายืนรอรถ taxi แต่ก็ไม่ได้มีแค่เราที่กำลังรอรถ มีคนมากมายที่อยากจะกลับบ้าน...

วันศุกร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

โรคซึมเศร้า

เดี๋ยวนี้อัตรา “การฆ่าตัวตาย” ได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในทุกๆวัน ถ้าจะค้นหาถึงสาเหตุจริงๆ ก็อาจเพราะชีวิตคนเราในสมัยนี้ ดูจะเปราะบางขึ้นทุกวันถึงแม้ว่าเทคโนโลยีจะพัฒนาขึ้น (อย่างต่อเนื่องในทุกๆวินาที)แม้ว่าอาหารการกินจะสมบูรณ์ขึ้น ทั้งในปริมาณ และคุณภาพ (แถมยังหาซื้อ หาทานได้ทุกที่ และเกือบจะทุกเวลา)แม้ว่าวิทยาศาสตร์การแพทย์จะก้าวหน้า โรคภัยไข้เจ็บที่สมัยก่อนนี้ จะดู “หมดหนทาง สิ้นหวัง” ที่จะหาทางรักษา แต่เดี๋ยวนี้อยู่หมัด รักษาได้เกือบหมดทุกโรค โรงพยาบาลใหญ่และเล็ก ให้บริการได้ทุกแห่งทุกที่ แถมคลินิกตั้งเรียงรายติดกัน จนทำให้เลือกเข้าไปรักษาแทบไม่ถูกแต่สำหรับอีกหลายๆคน...

วันพฤหัสบดีที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

จังหวะของชีวิต

ทุกๆวันในช่วงนี้ เวลานอนปกติของเราก็คือ เกือบเที่ยงคืนทุกวัน และทุกเช้าเราจะตื่นแต่เช้า เช้าตรู่ของวันนี้ก็เช่นกัน เรา “งัวเงีย” ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงโทรศัพท์ แต่เช้านี้ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ อากาศหน้านอน หรือความขี้เกียจส่วนตัว ร่างกายเราเกิด “ประท้วง” รู้สึกเหมือนยังขาดบางสิ่งบางอย่างอยู่ อาจเพราะนอนไม่เพียงพอ? อาจเพราะแต่วันยุ่งมากจนหาเวลาส่วนตัวแทบไม่ได้? อาจเพราะชีวิตต้องอยู่ในวัฏจักรของสังคมจนลืมคุยกับตัวเอง? หรือ อาจเพราะร่างกายเรียกร้องให้เรารู้จัก “พักผ่อน” เพื่อ “ฟื้นฟู” ตัวเองบ้างสังเกตุได้จากหนังสือหลายต่อหลายเล่ม นอนเรียงกันสูงขึ้นเรื่อยๆ...

วันพุธที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ไม่แข่งยิ่งแพ้

เราเชื่อว่า หลายคนคงเคยแอบ “หลงรัก” ใครสักคน หลายครั้งที่คุณพยายาม (อย่างสุดตัว) ที่จะจีบเขาอย่างเต็มที่แล้ว แต่ดูเหมือน “ความหวัง” จะ “ริบหรี่” คุณเริ่มรู้สึก “ถอดใจ” และต้องการ “ถอนตัว” ที่จะก้าวต่อไป ณ วินาทีที่คุณ “ยอมแพ้” คุณก็เหมือนคนที่ได้แต่ “รู้สึกรัก” แต่ก็ไม่มี “ความเต็มอิ่มในอารมณ์” เพียงพอ ที่จะทำให้ความรักนั้น “บังเกิด”บางที “ความรัก” ก็เหมือนกับ “การแข่งขัน” ซึ่งมีการได้รับ “การตอบรับ” เป็น “รางวัล” สิ่งที่เราต้องพยายาม ก็แค่ใส่ “ความรู้สึกส่วนลึกในใจ” ของเรา อย่างจริงใจลงไปก็เท่านั้น“อันอัน” ทอมหน้าตาธรรมดา จบ ปวส. ปัจจุบันเป็นพนักงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง...

วันอังคารที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

Do You believe in Destiny?

เพื่อนๆเคยมีคำถามในใจ ที่ว่า “ทำไม? คน 2 คน ที่มีชีวิต ถิ่นฐาน และความเป็นอยู่ที่แตกต่างกัน จึงได้มาเจอ แล้วรู้สึกประทับใจกัน อย่างกับรู้จักกันมาตั้งนาน” ประโยคที่ว่า “Do you believe in Destiny?” บางคนอาจจะเชื่อ (หัวปักหัวปำ) แม้ไม่เคยเจอกับตัวเอง แต่ก็ยัง็็ามีความหวังเล็กๆที่จะเจอในสักวัน บางคนไม่เชื่อ เพราะไม่เคยเจอ (ก็ต้องแล้วแต่กรณีไป)“ฤดี” ดี้ ชอบทำบุญ เข้าวัด ผู้เชื่อเรื่อง Destiny มากมาย “ความศรัทธา” ได้นำให้เขามารู้จักกับ “เงา” ทอมผู้ที่หลงไหลอบายมุข เป็นชีวิตจิตใจ และมีความเชื่อในสิ่งที่พิสูจน์ได้ ด้วยหลักวิทยาศาสตร์เท่านั้น เมื่อคน 2...

วันจันทร์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ไม่ต้องมีคำบรรยาย

เคยไหมคะ ที่รู้สึก “ประทับใจ” หรือ “รู้สึกดีๆ” กับคนบางคน โดยที่ตัวเรา อาจไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยได้รู้จักตัวตนจริงๆของเขา ช่วงเวลาเพียงสั้นๆ ที่ใจเราเปิดต้อนรับเขาเข้ามา ชีวิตของเรา ก็มีแต่ “รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ” ไม่มีคำพูดคำใด ที่จะอธิบาย “ความรู้สึก” เหล่านี้ได้ คงมีเพียงแค่ “จิตใจของคนสองคน” เท่านั้น ที่จะ “สัมผัส และรับรู้” ได้ถึงสิ่งเหล่านี้“แพรว” ดี้ขี้เหงาคนนึง เธอมีวิธีจัดการความเหงาของเธอ โดยเข้าไปใน Webboard ไปลงกระทู้ “หาเพื่อน หาคนแลกเปลี่ยนความคิดเห็น” ในบรรดา เพื่อนทอมดี้หลายคน ที่เธอได้จาก จาก Webboard Lesla “ปอย” เป็นทอมที่เธอรู้สึกประทับใจที่สุด...

วันอาทิตย์ที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ไดอารี่ "น้องพิม"

ช่วงเดือนที่ผ่านมา ชีวิตของเราดู “วุ่นวาย” และ “แน่นเอียด” ด้วย “กิจกรรม และหน้าที่” ที่ต้องทำไม่เว้นแต่ละวัน นอนก็แทบไม่ได้นอน เรียกว่า “เป็นเดือนตุลา วิบากกรม ก็ว่าได้” ผ่านพ้นช่วงเวลาที่มีทั้งความสุข ความเศร้า และความอดทน ที่แสนจะสุดๆในชีวิตมาแล้วบางที ช่วงเวลาต่างๆ ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนบางทีเมื่อเราหันย้อนมอง ก็จะพบว่า “เราผ่านมาได้อย่างไร? ทั้งที่เคยกลัว และคิดว่า “ผ่านไปไม่ได้แน่ๆ” (คำว่า “เป็นไปไม่ได้” เป็นคำเฉพาะที่มีอยู่ในพจนานุกรม สำหรับ “คนเกียจคร้าน และคนโง่” เท่านั้น)เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เรานั่งรถทัวร์ไปส่งน้องพิมมา ช่วงเวลาที่เราต้อง...

วันเสาร์ที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ภาษารัก ตอนที่5

วันนี้เป็น ภาษารัก แบบสุดท้าย ที่สำคัญเป็นการสื่อสารที่สำคัญมากที่สุดในความรักเสียด้วย นั่นคือภาษารัก “สัมผัสทางกาย” เป็นวิธีหนึ่งที่สื่อรักทางอารมณ์ เมื่อพูดถึงการ “สัมผัสทางกาย” น้อยคนนัก ที่จะกล้าปฏิเสธว่า ไม่ต้องการ เพราะการสัมผัส เป็นวิธีที่ทรงพลังในการสื่อถึงความรัก “การจับมือ จูบ กอด และ sex” ล้วนเป็น “วิธีสื่อรัก”“ต่อ” ทอมที่กำลังเผชิญมรสุมในชีวิต เขาเครียดมาก เครียดมาตลอดหลายอาทิตย์ เขาเก็บตัวเงียบอยู่ในห้องเพียงลำพัง ข้าวปลาไม่ค่อยทาน เอาแต่นั่งเหม่อ เขาไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง เพราะเขากลัวคนรอบข้างจะหัวเราะ หรือต่อว่าเขา ในเรื่องที่เขาทำผิดพลาดไป...

Page 1 of 8712345Next