พิการด้านความรัก

โชคชะตา หรือ จุดเปลี่ยนผันของชีวิตกันนะ??? ที่เล่นตลกกับคนเรา บางคนเกิดมา “มีพร้อม” ทุกอย่าง (ไม่ว่ารูปสมบัติ หรือคุณสมบัติ) แต่บางคนเกิดมา “ไม่พร้อม” ต้องกระเสือกกระสน ดิ้นรนเอาชีวิตรอดอยู่ในสังคม แต่เราเชื่อมั่นอยู่อย่างนึงว่า “แม้เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะปฏิบัติ และเลือกเดินในทางที่ถูก และควร เพื่อที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตได้”

“ปุ้ย” ดี้สาวหน้าตาน่ารัก เธอมีทุกอย่างพร้อม ขาดอยู่อย่างเดียวก็คือ “คนรัก” เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจจะคบกับทอมคนไหน เธอมักจะคบไม่เคยยืด อย่างมากสุดก็ 3 เดือน (เธอพยายามที่จะอดทน กับพวกเขามากแค่ไหน? แต่สุดท้ายก็ต้องแยกทางจากกันไป) เพื่อนของเธอจึงแนะนำให้เธอไปดูหมอ (แถวบางมด) หมอดูทักเธอว่า “ดวงชะตาเธอไม่สามารถมีแฟนเป็นของตัวเองได้ ถ้าอยากจะมีคนรัก ให้ไป “ลักขโมย” คนที่มีเจ้าของ แล้วจะอยู่กันยืด ยิ่งเธอเกิดวันพฤหัสด้วยแล้ว (คนเกิดวันพฤหัสมักจะอาภัพคู่)” เธอยิ้มขำๆด้วยความไม่เชื่อ

ไม่นานนัก เธอก็ได้พบกับ “เป๊ก” ทอมวัยกลางคนที่แสนใจดี เธอคบกับเขาได้เกือบปี (ทำลายสถิติที่เธอเคยทำไว้ 3 เดือน กับแฟนคนก่อนๆ) ก่อนที่เธอจะรับรู้ความจริงว่า “เธออยู่ในฐานะกิ๊กของเขา เขามีแฟนที่คบกันอยู่นานแล้ว” เธอเสียใจที่ได้รับรู้ความจริงนี้ เธอจึงตัดสินใจเลิกกับเขา

หลังจากเลิกกับเขานั้น เธอก็ได้คบทอมคนต่อไป คบกันได้ไม่นาน เธอก็ได้รับโทรศัพท์ ด่าทอ ต่อว่า จากดี้อีกคนนึง กล่าวหาว่า “เธอแย่งสามีหล่อน” เธอก็เลิกกับทอมคนนั้นไป และเธอก็คบกับทอมอีกหลายคนเรื่อยๆมา จนเธอสังเกตุเห็นว่า “เธอมักจะกลายเป็น มือที่ 3 อย่างไม่ตั้งใจอยู่เสมอ”

ดังนั้น สิ่งที่เธอต้องทำคือ “การปรับตัว” จาก “ความไม่ตั้งใจ” และ “ความรู้สึกผิด” ได้กลายเป็น “ความเฉยชา และเริ่มเห็นแก่ตัว” ณ ตอนนี้ เธอได้ “เต็มใจ และตั้งใจ” ที่จะแย่งสามีชาวบ้านเป็น “งานหลัก” เพราะเธอต้องการที่จะมี “คนรัก” แบบคนอื่นเขา (ในเมื่อดวงชะตาเธอ ไม่สามารถทำให้เธอสมปรารถนาได้ เธอก็ต้องอาศัยความสามารถตัวเอง เพื่อให้ได้มาซึ่งบุคคลที่เธอต้องการ โดยไม่แคร์ว่าใครจะประณามหรือคิดกับเธอเช่นไร?) ชีวิตยังไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นกันไป

เพื่อนๆทอม ดี้ เลส หลายคน อาจจะมีความคิด หรือเชื่อมั่นว่า ตัวคุณนั้นเกิดมา “กำพร้าคู่” เหมือน “ถูกสาป” คุณคิดไปเองว่า “ตัวคุณ เป็นบุคคลพิการด้านความรัก” ซึ่งความผิดบกพร่องเช่นนี้ ไม่มียาหรือวัคซีนใดๆรักษาได้ คงมีเพียง “ตัวคุณ” คนเดียวที่ต้องกระเสือกกระสนอยู่ให้รอดได้ในสังคม

ในความคิดของเรา เรามองว่า “ความรัก” เป็นสิ่งสวยงาม ถึงแม้ว่า เราอาจจะตามหา “รักแท้” ไม่เจอได้ในชาตินี้ (อาจเพราะดวงชะตา) แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะ “สร้าง” ความรักเพื่อที่จะรักตัวเราเองไม่ได้

ในเมื่อ “รักคนอื่น” แล้ว ต้องพบกับ “ความผิดหวัง” และดำเนินชีวิตแบบ “ผิดศีลธรรม” ก็ควรหันมา “รักตัวเอง” ซะ แล้วชีวิตคุณก็จะพบกับความสุข (โดยไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น)

ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน

Posted in: ทั่วไป