“วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มตลิ่ง...”
สุขสันต์วันลอยกระทง (ล่วงหน้า) นะคะ
สำหรับใครที่กำลังมีความทุกข์ อกหัก หรือรักไม่สมหวัง ก็ได้ “ฤกษ์งามยามดี” เอาความทุกข์ และประสบการณ์ที่แย่ๆเหล่านั้น ไปลอยทิ้งน้ำซะ แล้วพรุ่งนี้ก็มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ เราเชื่อว่า คงจะไม่มีใครที่ “ซวยซ้ำซวยซ้อน” ไปตลอดชีวิต (หรือว่าอาจมี???) ต้องมีใครสักคน เป็น “คนของคุณ” แน่นอนคะ
แต่สำหรับใครที่รู้สึกเหงา ว้าเหว่ อยากจะหาใครสักคนไปลอยกระทงด้วย เรื่องราวในวันนี้ เราก็มีอุทาหรณ์สำหรับเพื่อนๆ เอาไว้สะกิด “สติไม่ให้ประมาท” กันด้วย
“เก้า” เลสคิงที่ให้ความสำคัญกับวันลอยกระทงวันนี้เสียเหลือเกิน ทุกๆปี เขามักจะมีสาวสวยลอยกระทงเคียงข้างเสมอ แต่เมื่อลอยกระทงปีที่แล้ว เขากลับต้องเหงา และว้าเหว่ เพราะไม่มีใครสักคนไปลอยกระทงกับเขา ด้วยอารมณ์นั้น เขามาลงกระทู้ใน Webboard แห่งหนึ่ง เขาลงกระทู้ว่า “หาเลสขี้เหงาไปลอยกระทงด้วย” และเขาได้ทิ้งเบอร์มือถือเขาไว้ ไม่นานนักก็มีผู้หญิงคนนึงชื่อ “บี” โทรมาหาเขา เธอบอกกับเขาว่า เธอเป็นเลส ทั้งสองใช้เวลาคุยกันไม่ถึง 15 นาที เขาก็ตัดสินใจแต่งตัวไปเจอเธอตามนัดที่ท้องสนามหลวง เพื่อที่จะไปลอยกระทงที่ ท่าพระจันทร์ เมื่อเขาไปเจอเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก บุคลิกดีคนนึง เขารู้สึก in love กับเธอทันทีตั้งแต่แรกเห็น
เมื่อเจอกัน แทนที่เธอจะไปที่ท่าน้ำเพื่อลอยกระทง เธอกลับบอกเขาว่า “นี่เพิ่ง 2 ทุ่มเอง เธอต้องไปเอาของที่ห้องเพื่อนแถวรังสิต ให้เขานั่งรถไปเป็นเพื่อนเธอหน่อย แล้วค่อยมาลอยกระทงดึกๆก็ได้” ด้วยความที่เขา “ด้อยประสบการณ์ และไว้ใจคนง่าย” (อาจเพราะเธอสวย หุ่นดีโดนใจเขาเต็มๆ) เขาจึงนั่งรถ Taxi ไปกับเธอ (โดยไม่ได้คิดสงสัยอะไร?)
เมื่อถึง Apartment แห่งหนึ่งย่านรังสิต เธอพาเขาขึ้นไปที่ห้อง (ที่เธอย้ำว่า เป็นห้องเพื่อน) เมื่อเข้าไปในห้อง ห้องนั้นรกมาก เรียกได้ว่า ไม่เหมาะสมที่จะอยู่ได้เลย มีจานที่ใช้แล้ววางเรียงราย ขยะมุมห้องก็ล้น และส่งกลิ่นเหม็น เธอบอกว่า “เป็นหอของเพื่อนเธอ แต่เพื่อนเธอไม่ได้มาอยู่บ่อย เช่าไว้จะมาอยู่เฉพาะเวลาสอบเท่านั้น ที่เธอมาวันนี้ เธอมาเอาเอกสารทำรายงาน” เธอให้เขานั่งลงที่เก้าอี้ ส่วนเธอก็ดูเหมือนวุ่นๆที่จะหาอะไรอยู่ แล้ว......................
เขามารู้สึกตัวอีกที เมื่อลืมตาขึ้นมา เขารู้สึกปวดเมื่อยตามตัว เจ็บท้องน้อย เขาค่อยๆลืมตาอย่างช้าๆ หันซ้าย และหันขวา สิ่งที่เขาเจอรอบๆตัวเขาก็คือ ร่างเปลือยเปล่าของผู้ชายหลายคน ที่นอนรายล้อมเขาอยู่ เขาตกใจ และมึนพูดอะไรไม่ออก แต่พอเดาเหตุการณ์ออก เขาได้พยายามคิดเรื่องราวก่อนหน้านี้ แต่ก็คิดอย่างไรก็ไม่ออก เขาพยายามตั้งสติ และแต่งตัวออกมา (โดยเงียบที่สุด เพื่อไม่ให้ผู้ชาย “ฝูง” นั้น ตื่นขึ้นมาทันรู้ตัว) ลงไปเรียกรถ taxi กลับบ้าน ระหว่างทาง น้ำตาเขาไหลตลอดทาง
เมื่อถึงบ้าน เขาก็รีบกินยาคุมกำเนิดแบบฉุกเฉิน (โพสทินอล) อาบน้ำ ล้างตัว แล้วก็นั่งลงข้างเตียงร้องไห้ อยู่ทั้งวัน เขาเฝ้าแต่ถามตัวเองว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไม? ทำไม? ต้องเป็นเขา” นี่เมื่อคืนเขาถูก “ผู้ชายพวกนั้น ข่มขืนหรือ???” แต่ยิ่งตั้งคำถามเท่าไหร่ ก็ไม่มีคำตอบกลับมา
อีกไม่กี่อาทิตย์หลังจากนั้น มีเบอร์ลึกลับโทรกลับมาที่มือถือเขา เป็นเสียงเธอ เธอร้องไห้ ขอโทษกับเขา เธอบอกว่า “จริงๆแล้ว เธอเป็นสาวนั่ง drink อยู่ที่ผับแถวข้าวสาร เธอขายบริการทางเพศ เพราะเธอต้องการเงินไปรักษาแม่ของเธอที่นอนป่วยอยู่ต่างจังหวัด และผู้ชายกลุ่มนั้น ก็มาใช้บริการเธอ แล้วเสนอเงินให้เธอก้อนหนึ่ง แลกกับการที่เธอไปนำพาผู้หญิง ที่พวกนั้นไปเอาเบอร์มา ล่อลวงให้มาที่ห้องแห่งนั้น เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะทำแบบนี้กับเขา เพราะเงินที่เธอนำมารักษาแม่นั้น อาจจะแลกกับอนาคต หรือชีวิตของเขาก็ได้ เธอขอให้เขาให้อภัยในสิ่งที่เธอทำพลาดไป” เขาไม่พูดอะไรตอบ วางหูโทรศัพท์ไปพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
ทำไมเหตุการณ์แบบนี้ต้องมาเกิดกับ “เขา” ที่ต้องการแค่ใครสักคนไปลอยกระทงด้วย แค่ความเหงาเล็กๆในวันลอยกระทง สร้าง “มหาวิบัติ และตราบาปตลอดชีวิต” ให้กับชีวิตของเขายิ่งนัก สร้างมลทินที่ยิ่งใหญ่ ที่ตราตรึงในร่างกายและจิตใจของเขา เขาไม่มีวันลบ หรือลืมเลือนเรื่องราวในวันลอยกระทงปีนั้นไปได้แน่นอน เพราะมันจะเป็นรอยแผลติดตัวเขาไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่
เขาก็เป็นแค่ “เหยื่อ” ของสังคมเท่านั้น
ขอเตือนนะคะ!!!! ใครที่กำลังคิด หรือเลือกใช้ “วิธีลัด” ทำนองนี้ เพื่อที่หาใครสักคนไปลอยกระทงด้วย ระวังตัวด้วยนะคะ!!! เพราะเหตุการณ์แบบนี้ เราเชื่อว่า อาจจะไม่ได้เกิดกับเขาแค่คนเดียว ต้องมีอีกหลายคนที่เคยตกเป็นเหยื่อ แต่ไม่กล้าออกมายอมรับกับสังคมก็ได้
ในเมื่อเราทุกคนต่างรู้ว่า สังคมสมัยนี้นั้น สกปรก เน่า และอันตรายแค่ไหน สิ่งที่เราควรทำคือ ยอมรับ เข้าใจ และดำรงชีวิตอยู่โดยไม่ประมาท (คุณเปลี่ยนสังคมไม่ได้ แต่คุณสามารถปรับตัวเพื่อรองรับทุกสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นได้) ฝากไว้ให้คิดกันนะคะ
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
