หลายๆคนที่เคยผ่านร้อนและหนาว ผจญภัยกับชีวิตรักมานานพอสมควร คุณอาจจะจดจำ “แฟนเก่า หรืออดีตคนรักเก่า” สักคน ได้อย่างแม่นยำ โดยที่คุณก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไม? เขาคนนั้นถึงยังอยู่ในใจคุณ
ยามใด? เมื่อคุณคิดถึงเขา คุณจะสบายใจ อบอุ่น และรู้สึกปลอดภัย ถึงแม้ว่า ณ ปัจจุบัน เรื่องราวของเขานั้นจะเป็นแค่อดีตของคุณแล้วก็ตาม แต่ “ความอบอุ่นใจ และความสุขใจ” นั้น ก็ยังคง “อบอวล และดำรง” อยู่ในตัวคุณ “ผลักดัน” ให้คุณมี “พลัง” และคอย “ปกป้อง” และทำให้คุณยิ้มได้ทุกครั้ง ที่แวบนึงเผลอใจคิดถึงเขา
“เพ็ญ” ดี้วัย 42 ปี ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาอย่างโชกโชน เธอเริ่มมีแฟนทอมคนแรกตั้งแต่อายุ 19 ถ้าจะให้ย้อนนับว่า “เธอมีแฟนมาแล้วกี่คน?” (ลำพังจำนวนนิ้วมือและนิ้วเท้าของเธอ อาจจะไม่เพียงพอต่อการนับ ดังนั้นขอประมาณคร่าวๆว่า ไม่ต่ำกว่า 20 ก็แล้วกัน) เธอผจญภัยค้นหาความรักไปเรื่อยๆ โดยใช้หลักที่ว่า “เปิดรับทอมทุกคน ถ้านิสัยเข้ากันได้ก็คบ แต่ถ้าคบกันไปแล้ว อยู่ร่วมกันไม่ได้ ก็เลิกกันซะ ไม่เห็นจะต้องแคร์เลย ก็แค่ทอมคนเดียว” ใครจะว่าเธอช่างเลือก เรื่องมาก Spec สูงนั้น เธอไม่สนใจ เธอไม่แคร์ เพราะเธอ คุณสมบัติ รูปสมบัติ perfect
แม้ว่าบางครั้ง เธอจะประสบสภาวะ “ทอมขาดมือ” จนเกิด “ภาวะเหงา และว้าเหว่” ซึ่ง “กระตุ้นความต้องการภายใน” บ้าง แต่เธอก็ไม่เคย “หวั่นใจ” หรือ “กังวล” เลย เพราะเธอมี “พลังเล็กๆ” ที่ “ผลักดัน และเป็นแรงใจ” เสมอ และพลังเล็กๆนั่นก็คือ “ความทรงจำ และความรู้สึกที่ดี” ที่ยังหลงเหลือกับ “ตุ๋ม” อดีตแฟน number 5 ของเธอ ที่แม้จะเลิกรากันไปกว่า 20 ปีแล้วก็ตาม (ด้วยความไม่เข้าใจกัน)
แต่ว่าทุกวันนี้ เขายังคงเป็นเพื่อนที่ดี และคอยเข้าใจเธอเสมอ
ในช่วงที่ดูเหมือนคนทั้งโลกจะไม่เข้าใจ และรับฟังเธอ เขาจะเป็น “คนแรก” ที่ “เสียสละเวลา” มารับฟังทุกปัญหาของเธอจนจบ
ทุกครั้งที่เธอต้องการใครสักคน เขาแม้อยู่แสนไกลจากเธอ ก็จะเป็นคนแรก ที่จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อมาพบเธอ และโอบกอดเธอไว้
ทุกครั้งที่เธอทำผิด ไม่ว่าความผิดนั้นจะเล็กน้อย หรือยิ่งใหญ่เพียงใด เธอก็จะพบ “การให้อภัย” อยู่ในตัวเขาเสมอ
หลายครั้งที่เธอประสบปัญหา หรือตกใจกับอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน ความทรงจำเรื่องของเขาคนนี้ จะคอย “สะกิด” และทำให้เธอยิ้มได้ในทุกๆครั้ง
และทุกครั้งที่เธอสบายใจ มีแฟนคนใหม่ๆ มีความสุข เขาก็จะยืนอยู่ตรงที่เดิม คอยเฝ้ามองเธออยู่ห่างๆ
เธอรับรู้ตลอดถึงความห่วงใย และความดีของเขา แต่เธอก็ยังคงเฝ้าตามหา “รักแท้” และ “คู่ชีวิต” อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย (เธอก็เป็นแค่มนุษย์คนนึง ที่เชี่ยวชาญทางด้าน “ค้นหา” อย่างไม่เคยสิ้นหวัง)
การค้นหาของเธอ เดินทางมาเกินครึ่งชีวิตแล้ว ถึงเวลาสำหรับเธอหรือยังนะ? ที่จะ “หยุด” และมองไปรอบๆตัว แล้วเธอจะพบว่า ยังมีใครสักคนเช่นเขา ที่พร้อมจะเป็น “เพื่อนแท้” และ “เคียงข้าง” เธอจนวันสุดท้ายของชีวิตอย่างแน่นอน
ถ้าเพื่อนๆเป็นเธอ เพื่อนๆจะเลือกหนทางไหนคะ ระหว่าง “ผจญภัยค้นหาความรักแท้ต่อไป” (ด้วยหวังว่า จะมีเทพบุตรมาจุติ) หรือ “หันกลับไปมองคนธรรมดาที่มีความรักที่เปี่ยมล้น เช่นเขา?” (ตอบในใจ และไม่ว่าคุณจะเลือกคำตอบไหน เราอยากให้เพื่อนตระหนักว่า “ไม่มีทางเลือกที่ผิดในความรัก”)
ที่ใครหลายๆคน ดิ้นรน เฝ้าตามหาคำว่า “รักแท้ และคู่ชีวิต” นั้น พวกคุณเข้าใจความหมายที่แท้จริงหรือเปล่า? หรือเคยสงสัยกันเล่นๆไหมว่า? ตัวคุณนั้นต้องการแฟนแบบไหน? (“ความรักแบบแฟน” ที่ต้องอยู่ด้วยกันเกือบ 24 ช.ม. ทานข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน คุยโทรศัพท์ด้วยกัน มี SEX อย่างเสียวๆนั้น) นี่ใช่? ความต้องการของตัวคุณหรือเปล่า? หรือจริงๆแล้ว คุณแค่ต้องการใครสักคนที่เข้าใจ ยอมรับ ปกป้อง ให้ความรู้สึกปลอดภัยกับคุณ และทำให้คุณมีรอยยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงเขา? แต่ไม่ว่า “คุณ” ต้องการอะไร? หรือ “ใคร” ก็ตาม?
ประเด็นสำคัญอยู่ที่ว่า “คุณจะยอมรับความต้องการลึกๆในใจคุณแค่ไหน? และ “การซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวคุณเอง เป็นสิ่งที่ควรทำที่สุด”
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
ยามใด? เมื่อคุณคิดถึงเขา คุณจะสบายใจ อบอุ่น และรู้สึกปลอดภัย ถึงแม้ว่า ณ ปัจจุบัน เรื่องราวของเขานั้นจะเป็นแค่อดีตของคุณแล้วก็ตาม แต่ “ความอบอุ่นใจ และความสุขใจ” นั้น ก็ยังคง “อบอวล และดำรง” อยู่ในตัวคุณ “ผลักดัน” ให้คุณมี “พลัง” และคอย “ปกป้อง” และทำให้คุณยิ้มได้ทุกครั้ง ที่แวบนึงเผลอใจคิดถึงเขา
“เพ็ญ” ดี้วัย 42 ปี ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาอย่างโชกโชน เธอเริ่มมีแฟนทอมคนแรกตั้งแต่อายุ 19 ถ้าจะให้ย้อนนับว่า “เธอมีแฟนมาแล้วกี่คน?” (ลำพังจำนวนนิ้วมือและนิ้วเท้าของเธอ อาจจะไม่เพียงพอต่อการนับ ดังนั้นขอประมาณคร่าวๆว่า ไม่ต่ำกว่า 20 ก็แล้วกัน) เธอผจญภัยค้นหาความรักไปเรื่อยๆ โดยใช้หลักที่ว่า “เปิดรับทอมทุกคน ถ้านิสัยเข้ากันได้ก็คบ แต่ถ้าคบกันไปแล้ว อยู่ร่วมกันไม่ได้ ก็เลิกกันซะ ไม่เห็นจะต้องแคร์เลย ก็แค่ทอมคนเดียว” ใครจะว่าเธอช่างเลือก เรื่องมาก Spec สูงนั้น เธอไม่สนใจ เธอไม่แคร์ เพราะเธอ คุณสมบัติ รูปสมบัติ perfect
แม้ว่าบางครั้ง เธอจะประสบสภาวะ “ทอมขาดมือ” จนเกิด “ภาวะเหงา และว้าเหว่” ซึ่ง “กระตุ้นความต้องการภายใน” บ้าง แต่เธอก็ไม่เคย “หวั่นใจ” หรือ “กังวล” เลย เพราะเธอมี “พลังเล็กๆ” ที่ “ผลักดัน และเป็นแรงใจ” เสมอ และพลังเล็กๆนั่นก็คือ “ความทรงจำ และความรู้สึกที่ดี” ที่ยังหลงเหลือกับ “ตุ๋ม” อดีตแฟน number 5 ของเธอ ที่แม้จะเลิกรากันไปกว่า 20 ปีแล้วก็ตาม (ด้วยความไม่เข้าใจกัน)
แต่ว่าทุกวันนี้ เขายังคงเป็นเพื่อนที่ดี และคอยเข้าใจเธอเสมอ
ในช่วงที่ดูเหมือนคนทั้งโลกจะไม่เข้าใจ และรับฟังเธอ เขาจะเป็น “คนแรก” ที่ “เสียสละเวลา” มารับฟังทุกปัญหาของเธอจนจบ
ทุกครั้งที่เธอต้องการใครสักคน เขาแม้อยู่แสนไกลจากเธอ ก็จะเป็นคนแรก ที่จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อมาพบเธอ และโอบกอดเธอไว้
ทุกครั้งที่เธอทำผิด ไม่ว่าความผิดนั้นจะเล็กน้อย หรือยิ่งใหญ่เพียงใด เธอก็จะพบ “การให้อภัย” อยู่ในตัวเขาเสมอ
หลายครั้งที่เธอประสบปัญหา หรือตกใจกับอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน ความทรงจำเรื่องของเขาคนนี้ จะคอย “สะกิด” และทำให้เธอยิ้มได้ในทุกๆครั้ง
และทุกครั้งที่เธอสบายใจ มีแฟนคนใหม่ๆ มีความสุข เขาก็จะยืนอยู่ตรงที่เดิม คอยเฝ้ามองเธออยู่ห่างๆ
เธอรับรู้ตลอดถึงความห่วงใย และความดีของเขา แต่เธอก็ยังคงเฝ้าตามหา “รักแท้” และ “คู่ชีวิต” อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย (เธอก็เป็นแค่มนุษย์คนนึง ที่เชี่ยวชาญทางด้าน “ค้นหา” อย่างไม่เคยสิ้นหวัง)
การค้นหาของเธอ เดินทางมาเกินครึ่งชีวิตแล้ว ถึงเวลาสำหรับเธอหรือยังนะ? ที่จะ “หยุด” และมองไปรอบๆตัว แล้วเธอจะพบว่า ยังมีใครสักคนเช่นเขา ที่พร้อมจะเป็น “เพื่อนแท้” และ “เคียงข้าง” เธอจนวันสุดท้ายของชีวิตอย่างแน่นอน
ถ้าเพื่อนๆเป็นเธอ เพื่อนๆจะเลือกหนทางไหนคะ ระหว่าง “ผจญภัยค้นหาความรักแท้ต่อไป” (ด้วยหวังว่า จะมีเทพบุตรมาจุติ) หรือ “หันกลับไปมองคนธรรมดาที่มีความรักที่เปี่ยมล้น เช่นเขา?” (ตอบในใจ และไม่ว่าคุณจะเลือกคำตอบไหน เราอยากให้เพื่อนตระหนักว่า “ไม่มีทางเลือกที่ผิดในความรัก”)
ที่ใครหลายๆคน ดิ้นรน เฝ้าตามหาคำว่า “รักแท้ และคู่ชีวิต” นั้น พวกคุณเข้าใจความหมายที่แท้จริงหรือเปล่า? หรือเคยสงสัยกันเล่นๆไหมว่า? ตัวคุณนั้นต้องการแฟนแบบไหน? (“ความรักแบบแฟน” ที่ต้องอยู่ด้วยกันเกือบ 24 ช.ม. ทานข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน คุยโทรศัพท์ด้วยกัน มี SEX อย่างเสียวๆนั้น) นี่ใช่? ความต้องการของตัวคุณหรือเปล่า? หรือจริงๆแล้ว คุณแค่ต้องการใครสักคนที่เข้าใจ ยอมรับ ปกป้อง ให้ความรู้สึกปลอดภัยกับคุณ และทำให้คุณมีรอยยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงเขา? แต่ไม่ว่า “คุณ” ต้องการอะไร? หรือ “ใคร” ก็ตาม?
ประเด็นสำคัญอยู่ที่ว่า “คุณจะยอมรับความต้องการลึกๆในใจคุณแค่ไหน? และ “การซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวคุณเอง เป็นสิ่งที่ควรทำที่สุด”
ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
